Stajenka

martik

... czyli o sprzeczności sygnałów, jakie dajemy koniowi...

Ostatnio obserwowałam amazonki jeżdżące na hali w Starej Miłosnej. Jedna z dziewczyn jeździła na siwku i głośno mówiła o tym, że pierwszy raz siedzi na tym koniu.
Konio szedł sobie tup, tup ale widać było, że amazonka niepewnie się jeszcze na nim czuje i ciągle go spowalniała, po czym jak już szedł naprawdę wolno, poganiała go do mocniejszego ruchu na przód.
W pewnym momencie zatrzymała się na środku placu, żeby ściągnąć bluzę. Koń wystał kilka sekund, po czym ruszył do przodu. Reakcja dziewczyny- za wodze i: prrr, stój, dokąd się wybierasz? Pozwoliłam Ci iść? Masz stać.
Koń się zatrzymał. Dziewczyna dokończyła ściąganie polaru i w momencie, w którym go odwiesiła, koń momentalnie ruszył, mimo, że ona WCALE nie dała mu ku temu powodu, nie podała żadnych pomocy. Koń wykonał samowolkę. Ale że ta samowolka odbyła się w momencie, kiedy ona już bluzę odwiesiła, poklepała go po szyi i powiedziała: dobry koń.
Następny przypadek tej samej osoby. Przejazd przez szereg z kłusa. Koń ledwo idzie, obawiam się, że nie będzie miał "z czego" przeskoczyć przeszkódek. A dziewczyna na nim jedzie, daje sygnał łydkami i dosiadem do jazdy na przód a z buzi słychać: prrr... Koń wygląda na zdezorientowanego. Dziewczyna psuje konia, prawda?
Takich zachowań podczas jazdy i przy obsłudze konia jest całe mnóstwo... A to my, ludzie, myślimy i powinniśmy kontrolować to, co robimy.
Może warto czasami zastanowić się nad tym, co wydobywa się z naszej buzi, jakie słowa, jakie czyny generuje nasza głowa? Może warto przyjrzeć się swoim reakcjom na zachowania konia i ocenić je- czy są prawidłowe, czy nie. Może warto oduczyć się pewnych reakcji a inne sobie wdrukować w podświadomość?
Myśleliście kiedyś o tym?

frednota

O tak, cały czas, zwłaszcza po moich upadkach, chcę do przodu, łydke przykładam, a moje ręce hamują konia. Sama to zauważyłam i w takim momencie po prostu zjeżdżam na środek i grzecznie stępuję, aż sie uspokoję,
to jest dziwne, ale jakby niezależne chwilami ode mnie. Pracuję nad poprawą tego i wyciszeniem się, ale myślę, że najważniejsze jest to aby zdać sobie sprawę z tego, że tak się robi.
Najgorzej jak człowiek nie wie, że tak robi i nie walczy z takimi odruchami, a co do klepania konia po szyi jak coś źle zrobi zdarzyło mi się raz, już nie pamiętam w jakim momencie, ale instruktorka zrobiła mi wykład jak to jest z tym klepaniem Mruga

Dotarło do mnie.

Paskuda

martik

Moje błędy

- blokowanie konia, kiedy chcę, żeby poszedł do przodu,
- chwalenie za coś, czego nie powinien zrobić,
- karanie za coś dobrego,
- wściekanie się, że koń nie rozumie mojego przekazu, podczas gdy ów przekaz jest niejasny i niezrozumiały...
Obserwując poczynania ludzi, jestem pełna podziwu dla koni. Że jeszcze im się chce i że w ogóle coś kumają

Jak to zrobić, żeby zgodnie z tym, co Pan Skorupski napisał w swojej książce, pozytywne bodźce podtrzymywać a negatywne eliminować od razu? mysl

Monika78

Martik - pewnie dlatego tak wiele osób twierdzi, że trener z boku jest potrzebny

Nie oszukujmy się - mało kto ma tyle samokotroli, żeby wyłapać kiedy te sprzeczne sygnały daje. A konie to ja już od dawna podziwiam. Wrócilam teraz do szkółkowej rzeczywistości i często się zastanawiam czemu one chcą jeszcze z boksów wychodzić...

Dekster

Ja mam to samo co Martik,dokładnie.
Czasem jak coś mi nie idzie to jestem zła.
Wiem ,że powinnam na siebie bo ja nie potrafię to jednak i tak podświadomie czasamni szukam dziury w całym.

Omega

Myślę, że bardzo trudno jest jeździć tak do końca świadomie. Za dużo zastanawiania się, za mało czasu. W normalnym życiu przecież też często nie kontrolujemy tego, co robimy. Cialo reaguje automatycznie. Problem w tym, że w jeździe konnej te wyrobione odruchy mogą się obracać przeciwko nam.
Jazda z instruktorem jest pomocna, bo ktoś nas i nasze odruchy kontroluje, ale czasem wymagania na takiej jeździe mogą byc zbyt duże i nie potrafimy się na wszystkim skupić. Dlatego warto tez pojeździć samemu skupiając się na jednej drobnej rzeczy. Niech to będzie ustawienie rąk, zrobienie poprawnej wolty w stępie, czy cokolwiek. Cała reszta to tylko środki do osiągnięcia celu. I musi być to na tyle drobna rzecz, żeby udało nam się na niej przez całą jazdę skupić. Fajnie, jeśli ktoś nas przy tym ogląda, żeby sprawdzić, czy nasze odczucia zgadzają się z rzeczywistością, ale bez poprawiania w trakcie jazdy (no chyba, że błąd jest poważny), żeby nie zburzyc naszej koncentracji.

kocia

martyna92

Zanim ta dziewczyna wsiadła na konia powinna go wziąć np. na lonże zobaczyć na co tego konia stać czy uważa że da sobie z nim radę, zapytać instruktora ...
Ja jak jadę jeździć do "obcych stadnin" opowiadam instruktorowi na czym polega moja jazda z czym sobie radzę z czym nie i żeby do tego opisu podał mi odpowiedniego dla mnie konia.

A co do dziewczyny wydaje mi się zwykłą panikarą ...

nongie

Mysle, ze zeby jeździć swiadomie (w każdym razie bardziej swiadomie) - trzeba trochę poczytać o końskiej psychologii. Tymczasem Skorupski - pisany językiem niemalże akademickim, nie dla wszystkich grup wiekowych jest. Parelli trochę wypełnia tę lukę, ale nie do końca.
Ale już dla instruktorów to powinna być lektura obowiązkowa...

A moze ktos z Was czytał coś jeszcze wartego polecenia?

martyna92

A B C jeździectwa
też bardzo ciekawa i pouczająca książka

Delphia

"Jak rozmawiac z koniem?" Kerstin Diacont.

nongie

E dziewczyny - uzasadnienie proszę Wesoly

Paskuda