Stajenka

kostka

z góry przepraszam i za tak długą nieobecność {przy okazji pozdrawiam wytrwałych, którzy mnie jeszcze pamiętają} i za to że wracam jak gdyby nigdy nic i od razu zaczynam się panoszyć zakładając autorski wątek. tak sobie po prostu myślę, że w jednym miejscu będzie przejrzyściej i przyjemniej a to na pewno zmotywuje mnie do regularnego odwiedzania stajenki. a teraz do rzeczy.
miałam konkret karę za konkret aferę i nie wolno mi było jeździć przez rok. w końcu gniew i emocje opadły, uprosiłam i ha! moje na wierzchu, pozwolono mi wrócić do patatajni.
Megan- nie do poznania. kiedy zniknęłam bardzo tęskniła. nie chciała jeść, była niespokojna i smutna, a potem stało się to. nerwowy, atakujący, niezależny, zamknięty w sobie, przerażony i bardzo ostrożny w kontaktach z ludźmi koń, którym była kiedy ją poznałam to teraz pan pikuś. poczucie winy pożera mnie od środka i ugniata o tutaj, na sercu. z przeszłością zmierzyć się jednak nie potrafię. była wielka miłość i wielkie nadzieje ale stchórzyłam i przepadło.
Madera- ma ponad rok i rośnie jak na drożdżach. zapowiada się na urocze konisko. jest bardzo ufna, spokojna i ciekawska. uwielbia pieszczoty, zabawę i poznawanie nowych rzeczy. lubi przebywać z ludźmi. przez sentyment co do niej szczególne plany ale wszystko w swoim czasie...

no i tak oto doszliśmy do sedna sprawy. o tym, że zawsze marzyłam o kolorowej klaczce w szlachetnym typie wiedzą prawie wszyscy. nieco później, kiedy zwariowałam na punkcie Meganowej tylko w tym przekonaniu się utwierdziłam i innej opcji nie było. od zakupu konia ciągle coś mnie jednak odwodziło, zawsze miałam jakieś 'ale', wewnętrzny głos pełen obaw ciągle powtarzał 'NIE NIE NIE NIE NIE!' i tak jest do dziś, tyle że... no cóż : ) rumak był obiecany za świadectwo z paskiem. prawdę mówiąc ani ja ani tym bardziej rodzice nie wierzyli że sie uda. a tu prosz. nawet załapałam się na stypendium naukowe.
w poszukiwaniu konia zjechałam Polskę wzdłuż i wszerz. a to wszystko po to żeby koniec końców kupić go w 'mojej' stajni. tak oto 28 czerwca moje marzenie się spełniło. zwariowałam na punkcie koniuszka zupełnie i tak oto zamiast klaczki trafił mi się ogromny ciemnogniady wałach z głową jak stąd do Kambodży. chłopaczek zwie się Husajn, ale znany jest równiez jako Gruby, Terrorysta, Dziad a ostatnio także Maluszek, koniuszek, puszek-okruszek, pieszczoszek i co jeszcze tam pańci ślina na język przyniesie. urodził się 16 sierpnia 2005, czyli za niedługo obchodzi piąte urodziny. znamy się nie od dziś, w sumie będą ze dwa lata. szczerze powiedziawszy był ostatnim koniem na świecie o którym powiedziałabym że będzie kiedykolwiek mój. ale jest, a ja mam na jego punjkcie niezłego pierdolca. jest moim oczkiem w głowie i ojej ojej ojej ^^ na razie jesteśmy na etapie ciągłego docierania się ale już i tak bliżej nam do rozpoczęcia jakiejś konkretnej pracy. a teraz, tak na szybko, jedno zdjęcie na dobranoc i zmykam.

a tak z niusów to od 11 lutego nie jestem już jedynaczką. urodziła się Anastazja Maria, która wciąż zdecydowanie zbyt często brana jest za moją córkę, a nie siostrę {17 lat różnicy robi swoje ; )}. no i pod wpływem {nie pytajcie czego, bo głupota to zbyt delikatne okreslenie} zamieniłam mój charakterystyczny długaśny warkocz na włosy do ramion. eh.

Faenza

Kostko gratulacje! I konia i siostry Wesoly

Marzenia się spełniają, czasem w sposób dość nieoczekiwany ale jednak Wesoly

To teraz czekamy na obszerne relacje i zdjęcia!

Misiola

GRATULUJĘ ! DWÓCH NOWYCH CZŁONKÓW RODZINY

11 lipca jak się domyślam siostra się urodziła, a nie lutego co? Mruga

Z tych wrażeń każdy się może pomylić Mruga

Monka

Wow to sie nazywa come back z przytupem

czekamy na dalsze relacje

nongie

Na zdjeciu nie wyglada, zeby miał głowę do Kambodży - choć przydałoby sie jakieś nie pod słońce Mruga

Gratuluję Ci koniaczka i udanego come back!

kostka

kolejna porcja fotek poleci jak się ogarnę bo dopiero chwilę temu wróciłam z patatajni. a siostra z 11 lutego, tylko że jakoś tak nie było kiedy napisać wstyd

Gruby dał dzisiaj czadu. od soboty nie chodził, co akurat wyszło mu na plus ale kombinował jak nigdy. wszystko było taaaaakie straszne i chciało nas pożreć. ale to pewnie przez burzę która kotłowała się gdzieś w oddali. nigdy taki nerwowy nie był. zobaczymy jak to będzie jutro.
siodło mrmrmr. dokładnie takie jak chciałam. tylko niech się trochę utrze bo ała... ; )

Kelpie

Świetnie opowiadasz Wesoly

Przeczytałam Twój post, jak dobre opowiadanko.
Gratuluję konika i siostrzyczki - sama też byłam brana za córkę mojej siostry (jestem od niej 17 lat młodsza Mruga

) i miała z tym problemy Mruga

Dioda

Kostko - serdecznie gratuluję sporego powiększenia rodzinki.

Mam nadzieję , że konio spełni Twoje oczekiwania - pomimo tego , że nie jest łatkiem Mruga

.
I duży buziak dla siostrzyczki. Wesoly

kostka

puszek-okruszek oczekiwania spełnia, jak najbardziej. szkoda tylko że załatwił sobie wolne do odwołania bo mocno okulał na tył. do tego przypatałętały się jakieś problemy z ubezpieczeniem. ech... ; /

Iandula

O, a co się stało? Wiadomo skąd ta kulawiza?

kostka

podejrzewam że coś mu odwaliło i się naciągnął ustawiając młodzież na padoku ale pewności nie mam. na spacerkach wszystko było okej a na jeździe... masakra. z tych nerwów pół nocy nie spałam bo kulał naprawdę mocno.

janneke

I co masz zamiar robić? Wcierki, padoczkowanie, czy od razy weterynarz?

kostka

wcierki, spacery i pławienia. jak przez tydzień nie przejdzie wzywamy weta. zalamany

janneke

Dobrze będzie, nie martw się.
Ja czekam dzisiaj na kontrolną wizytę weta, mam nadzieję, że już wszystko ok i wreszcie zaczniemy pracę...
Trzymam kciuki za Was Wesoly

kostka

z nogą bez zmian ale akurat załapaliśmy się na wizytę weta {źrebak dostał udaru} i po tygodniowym urlopowaniu, spacerach, wcierkach, masażach i pławieniach wszystko powinno wrócić do normy. także duże uff że to nic poważnego. dziękuję za miłe słowa ;*