Stajenka

guli · Gość

Polecany dla miłośników mocnych wrażen

, niezapomniany rajd z Kwiatkoniem na zawody do Łukowa.
Wyjazd 21 .04 br o 10:30
Niezła pogoda, teren typowo bieszczadzki, choć jesienny- cały czas w górę

po dwóch godzinach wspinania, zaskakuje nas krajobraz zimowy i mglisty, a jeszcze nie jesteśmy bardzo wysoko

No, ale im wyżej, tym więcej śniegu i konie mozolnie brną po nim pod górę, na połoninach w niektórych miejscach zapadają się po brzuchy

Ale humory dopisują, bo przecież tylko 7 godz i będziemy na miejscu.
No i mamy naturalny cross po drodze

No i nadchodzi moment, kiedy Kwiatkonie tryumfalnie oznajmia, że znalazł skrót

taak, jeszcze chwila zastanowienia, czy w lewo, czy w prawo, ale jedziemy.
W każdym razie, jeśli kiedykolwiek usłyszycie o skrócie od Kwiatkonia, to należy go związać, i natychmiast wracać pomocy

Po blisko czterech godzinach było już jasne, że zgubilismy się.
Próbujemy sforsować długi grzbiet górski, bo okrążenie nic nie dało.
Podchodzimy do momentu, aż staje się zbyt stromo dla koni, wracamy w dół, trawers zboczem i próbujemy znowu w górę. A wszystko to w ostępach absolutnie dzikich, powalone drzewa po zimie, nieuprzatane-ani śladu działalności człowieka., rozpadliny jary.
Konie zmordowane, mokre- ostatkiem sił wdrapują się na górę, a to okazuje się tylko taras i następny grzbiet.Znowu nie wiadomo jak dalej, ale zsiadamy, bierzemy konie w rekę i wspinamy się,
no to był najgorszy odcinek drogi. Okazuje się ,że i tak chodzą szybciej.
W przypływie desperacji chwytam się jedną reką za przedni łęk i Fantazja wlecze mnie po śniegu uuu

Wreszcie wsiadamy i oznajmiam uroczyście, że żadna siła nie zwlecze mnie z konia
c.dn

kawa · Gość

Ja cie kręce ,ale przygoda .A tam się przypadkiem miśki już nie obudziły?
Czekam na ciąg dalszy z otwartą buzią.

ihah

Jak narazie wyjazd w Bieszczady pozostaje w sferze marzeń, wiec tym chętniej pooglądam dalsze zdjęcia i przeczytam ciąg dalszy relacji Wesoly

haneczka

Guli rewelacyjna przygoda, pisz co dalej, bo podobnie jak kawa czekam z otwartą buzią na dalszy ciąg. Mam nadzieję, że nie piszesz tego z laptopa z jakiejś bieszczadskiej rozpadliny albo jaskini, w której utknęliście, bo konie nie miały już siły iść dalej.

kawa · Gość

A może siedzą na drzewie jak traperzy i wypatrują dymku z komina siekiera

Iburg

dalej Guli opowiadaj dalej, i nastepne fotki. O rany jakie to ciekawe.

guli · Gość

Tak więc, absolutnym przypadkiem, wylądowaliśmy na najwyższej górze w okolicy, tylko i wyłącznie z tego powodu, że wyższej nie było uuu

Na szczycie stał obelisk, bez żadnej oczywiście nazwy, ale drogą konsultacji z mapą , doszliśmy do wniosku, że to Hryszczata 998 m.
No i było skrzyżowanie trzech szlaków- czerwony nieznany, ale pewnie graniowy, żółty prowadzący do miejsca, gdzie już byliśmy i niebieski jeszcze nam nieznany, a pisało na tabliczce- do Sanoka 11 godz.Uradziliśmy, że udamy sie nim, bo GDZIEŚ prowadzi tanczy

Zaczęliśmy zjazd po śniegu w dół- i krawędzią przepaści tak ok 200 m w dół. Słabo mi sie zrobiło, Fantazja tez trwożnie zerkała, więc poradziłam jej, żeby odwróciła głowę, a sama zamknęłam oczy.Przejchaliśmy ok może 200 m, żeby zorientowac się, że zgubiliśmy szlak.
Ostatni znak na górze. Mocno zdenerwowani, pogoniliśmy konie z powrotem w górę, oczywiście znowu krawedzią przepaści - ale dla urozmaicenia kłusem, a potem przez śnieg na przełaj w górę.
No i znalazł sie znak na buku - zboczem obok pokrytym równo śniegiem ,między bukami.
Zapomniałam dodać, że Fantazja lubi schodzić w dół zakosami- więc idziemy tak- ale trwa do długo, bo szeroko a inni juz nisko w dole.
No i wtedy już włącza sie panika i rzuca się na krechę w dół- galopem ale wolnym- przecież szalona nie jest. Ja odpycham się rękami od buków, żeby mnie nie zdjęło z konia, śnieg wali spod kopyt, dogania swoją ukochaną córeczkę Aferę. Ostre hamowanie i już bezpieczna.
Oczywiście nikt na mnie nie czeka ,ani nie ogląda sie, czy jeszcze żyję Angel

koń przeciez zawsze wróci uuu

kawa · Gość

Kurcze bylam kiedyś na obozie w Wetlinie,i szłam jak się nie myle przez Hreszczatą na Halicz. Jeśli sie nie myle to też byla kiepsko oznakowana i pobłądzilismy.

guli · Gość

no i pierwszy postój na kanapki , przyjemna łączka
chyba dźwig mnie ruszy- Fantazja tez ma chyba ochotę przytulic się

to już po zejsciu z gór wyzszych, szlakiem.Nie było potoku, więc poimy w kałuży, żeby po chwili , w odległości 4 m zobaczyć wodę gwizdze

c.dn

Iburg

Hej a gdzie fotki z tej łączki. Ja tez byłam na Hryszczatej na rajdzie ale to było strasznie dawno temu. Pieknie tam było. Ale rajd był na piechotę.
No i opowiadaj dalej, dlaczego przerywasz w najciekawszych miejscach, spać nie bedę mogła.
Ale musze przyznac że wycieczke miałas wspaniałą, a i opowiadanie jest super.

guli · Gość

fotki juz są, ale mam ich całe mnóstwo, a serwer chodzi na piechotę uuu

martik

ŁAŁ!!! Ale rewelacja Wesoly

Guli, dziękujemy za relację i fotki. Zazdroszczę bardzo! Gdyby nie mój kurs, na bank siedziałabym na grzbiecie któregoś z koni w Waszej gromadce... Ech, może next time Angel

Iburg

To dawaj te fotki, no dawaj i pisz, bo umre z ciekawości

kwiatkonie

Dla wyjaśnienia- wcale nie było tak dramatycznie, a Chryszczata nie ma nic wspólnego z Haliczem i dzieli je dobre parę pasm górskich nie mówiąc o kilometrach. Konie wcale nie padały a śniegu miejscami rzeczywiście było po brzuchy, za to po zjechaniu niebieskim szlakiem w dół zmieniła się nam pora roku i mieliśmy pikną wiosnę, żeby nie powiedzieć lato. A dalej niech Guli się produkuje.
Relacja na mojej stronie za parę dni, bo nie będę miał za dużo czasu żeby się za to zabrać przed "łykendem" majowym. Następny rajdzik z WKKB do Leska 26-28.05. Zapraszam!

Hoss Cartwright · Gość

A organizujecie tam jakieś rajdy dla starszych panów, takie w wersji soft, albo light?