Stajenka

nongie

Rozumiem, ze idealow jest niewiele, a zawody trzeba wygrać na tym, co się pod siodłem ma.
Albo innaczej - gdyby startowaly tylko ideały, to zawody odbywałyby się raz w roku albo rzadziej?

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

Martik -jak widzę zaczynasz pracować na koniu Wesoly

jak coś zaczyna boleć i sa efekty, znaczy się że tego używasz we własciwy sposób tylko nie masz jeszcze odpowiednio wytrenowanych mięsni Wesoly

jakby ktoś nie wiedział - dobry trening to taki po którym wiemy co źle robiliśmy wcześniej i nad czym mamy pracować poźniej i jesteśmy zmęczeni
ale uradowani
całkiem niezłym treningiem jest taki kiedy schodzimy na siebie wściekli że nic nam nie wyszło , przynajmnije wiemy że czegoś nie umiemy

treningiem złym jest jak wszytko nam wychodzi , bo nie poznaliśmy swoich kolejnych błędów

sciana

dziwne???

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

dakron

Ja jednak wolałabym nie oglądać na zawodach 150 przejazdów z tego pięć poprawnych Osm cos wspominał że zmieniły się kryteria przydzielania 3 klasy sportowej , może cos szerzej napisze na ten temat , co ze stylówkami ?

osm

Za dawnych czasów zanim wprowadzono stylówki, żeby zdobyc III klasę sportową trzeba było przejechać, o ile mnie pamiec nie myli, 3 razy konkurs klasy L dokładności na czysto. Potem wprowadzono konkursy stylowe i trzeba było mieć (znowu skleroza) 3 przejazdy do 5 punktów (ale tu liczono 1 punkt za kazde uzycie palcata), potem chyba 3 przejazdy do 3 punktów. Nie pamietam juz dokladnie historii, ale bylo tak, ze trzeba bylo kilka razy udowodnic, ze jezdzi sie stylowo poprawnie. Obecnie jest to konkurs kwalifikacyjny, ktory trzeba trzeba pojechać chyba do 3.5 punktu i już. Jest to praktycznie jeden start oceniany przez kwalifikatora WZJ. Oczywiscie mozna i nalezy jezdzic konkursy stylowe, ale nie jest tak, ze kilka razy trzeba sie pokazac z dobrej strony - takim startem jednokrotnym moze rządzic przypadek. Moja opinia o takim zdobywaniu jest zdecydowanie negatywna. Mniej juz jest elementow oceny stylu, poprawności prowadzenia konia itp.

martik

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

martik

No tak, tak

gnomi

martik

Hehehe, jak zaczęłam prosto siedzieć na koniu, to notorycznie bolały mnie mięśnie odczuwane na odcinku piersiowym kręgosłupa.
Na początku nie wiązałam tego z jazdą konną, myślałam, że źle sypiam, zmieniłam poduszkę

aż w końcu okazało się skąd ten ból Jezyk

Poćwiczyłam, pojeździłam więcej i ból zniknął, hihi

guli · Gość

A mnie nogi bolą od łażenia w kólko po błocisku <eh?>
Ciekawe,czy jeszcze potrafię siedziec w siodle - zwłaszcza nowym

martik

A spotkaliście się z subtelnością grzbietu konia?
Oczywiście nie mówię o tym, że jeden koń reaguje na czyszczenie szczotką grzbietu a inny nie, tylko o następującą sytuację:
siedzicie w siodle i powodujecie koniem dosiadem. I jeden koń idzie żwawo, odpowiadając na Wasze działanie krzyżem a inny to zupełnie ignoruje.
Ja się przyznam, że siedziałam i na takich i na takich koniach. Te, które miały nieczułe na dosiad grzbiety (w sumie to nie wiem z jakiego powodu nieczułe) szły gorzej i pomocą popędzającą była dla nich w zasadzie tylko łydka.
Te natomiast, które można rozbujać z grzbietu wymagały mniej wskazówek ze strony łydki.
Czy jest jakiś sposób, aby uwrażliwić grzbiet konia na odbiór sygnałów przesyłanych... no... ten... pupą i krzyżem uuu

guli · Gość

Rzeczywiscie ja też spotykałam rózne, ale Kuba reaguje tylko na wypychanie, łydkę ma raczej w głebokim poważaniu./przynajmniej jeśli chodzi do przejście do kłusa/
Choć jak jeżdzę na oklep, to z kolei bardzo ładnie reaguje na łydkę- no ale impuls z "krzyża" bez siodła dochodzi o wiele łatwiej <eh?>

dakron

Jeżdżąc na jednym i tym samym koniu to tylko kwestia czasu , kiedy zacznie poprawnie reagować na Twoje sygnały podawane dosiadem . Działając zawsze w ten sam sposób łydką , ręką , przesunięciem ciężaru ciała wyrobisz w nim odruch bezwarunkowy na który będzie coraz szybciej reagował , Często łapałam się na tym że sama moja myśl o zagalopowaniu powodowała przejście konia do galopu. Wiara jeźdźca we własne możliwości tez jest ważna ,
Zaeksperymentowałam sobie na Ihahu w zeszłym roku , poprosiłam go o pokazanie kilku przejść na Dakronie , tłumacząc jednocześnie pewnej młodej osóbce niuanse z tym związane , lekcja pokazowa trwała , poprosiłam Artura o zagalopowanie ze stój , Arturek przyłożył łydkę i wykonał poprawnie manewr , później podjechał do mnie i zapytał kiedy nauczyłam tego Dakrona , odparłam , że nie uczyłam . I to jest zaufanie do instruktora i własne możliwości.