Stajenka

Iburg · Wysłany: Pią 16:12, 02 Mar 2007 Temat postu: Prostata u psa - a nowotwór

Mam pytanie do końskiejvetki, ale nie związane z końmi.
U mojego psa stwierdzono powiekszona prostatę i jest zalecana kastracja. Podobno ma mniejszyc sie po kastracji prostata.
Ale dzisiaj w gazecie "Mój Pies" w artykule poswięconym kastracji "Mity kastracji", autor Joanna Iracka, Tomasz Jastrzebowski wyczytalam że
"Najwieksze zagrożenie dla zdrowia wykastrowanych samców stanowi rak prostaty, wystepujący u nich czterokrotnie częściej niz u niewykastrowanych. Trzeba jednak pamietać, że kastracja w znaczynym stopniu chroni przed innymi chorobami prostaty, co prawda nie śmiertelnymi, ale za to wystepującymi o wiele częściej niz rak."

Dlatego chciabym sie czegoś dowiedzieć, czy kastrowac jeżeli jest powiększona prostata czy jakos inaczej leczyc. Bo do tej pory sądzilam że wykastrowanie uchroni własnie psa przed nowotworem.
I jakie sa te inne choroby związane z prostata jeżeli psa sie nie wykastruje.
Co mozna zeobić, żeby prostata nie powiekszala sie, albo zmalała. Co jaki czas badac żeby stwierdzić czy sie powiększa. Na co zwracac uwage.
Wet powiedział że narazie nie musze sie spieszyć mamy czas do lata.
Ale ja jednak mam obawy.

konskavetka · Wysłany: Śro 11:17, 07 Mar 2007 Temat postu:

Choroby prostaty (w zarysie):
1. Przerost łagodny- uzależniony od wieku, efekt zmian hormonalnych, mogą tworzyć się torbiele. Objawy- u samców nieaktywnych płciowo powiększanie się prostaty jest zjawiskiem normalnym, rzadko dającym objawy kliniczne takie jak problemy z oddawaniem stolca, żółtawa lub lekko podkrwawiająca wydzielina z napletka, czasami niewielkiego stopnia krwiomocz. W badaniu niebolesna, powiększona, grudkowata. Ostateczne rozpoznanie na podstawie biopsji, ale zazwyczaj nie jest ona potrzebna, wystarczyć powinien wywiad, badanie kliniczne oraz badanie krwi i moczu. Istnieje leczenie farmakologiczne (można uniknąć kastracji).
2. Ostre zapalenie bakteryjne- choroba ogólna przebiegająca zwykle z gorączką. Długoterminowa antybiotykoterapia, pełne wyleczenie nie zawsze możliwe.
3. Zapalenie przewlekłe- nastepstwo zapalenia ostrego lub od początku zakażenie z niewielkim nasileniem objawów. Efekt- zmniejszenie prostaty, która jest w badaniu niebolesna. Długotrwała antybiotykoterapia z kontrolnymi badaniami co 6 m-cy (zakażenia prostaty są oporne na leczenie). Przy częstych nawrotach wskazana kastracja.
4. Ropnie- choroba przebiegająca z gorączką, ostateczne rozpoznanie na podstawie nakłucia pod kontrolą USG i oceny zawartości. Leczenie operacyjne z koniecznością intensywnej opieki pooperacyjnej, spore ryzyko powikłań w postaci powstawania przetok, posocznicy, zakażeń układu moczowego.
5. Przemiany nabłonka prostaty- efekt zmian hormonalnych, sprzyjają tworzeniu się torbieli i ropni, często prostata powiększona.
6. Torbiele zewnątrzgruczołowe- przyczyny do końca nieustalone, kłopoty z oddawaniem kału, moczu, czasem podkrwawiający wypływ z cewki moczowej. Leczenie chirurgiczne. Jednocześnie wskazana kastracja (skłonność do powstawania torbieli wykazują psy z niezdiagnozowanymi guzami jąder).
7. Nowotwory- zwykle diagnozowane w wieku ok. 10 lat, najczęściej u psów dużych ras, zazwyczaj dały już przerzuty. Rozpoznanie na podstawie biopsji. Leczenie niechirurgiczne. Rokowanie niekorzystne.

Wskazania do kastracji:
1. Bezwzględne: nowotwory jader, skręt jąder, przepuklina mosznowa, wnętrostwo, zespół feminizującego samca.
2. Wzgledne: łagodny przerost prostaty, przewlekłe zapalenie prostaty, torbiele prostaty.

W przypadku zdiagnozowania schorzenia z grupy 1 kastracja jest koniecznym wyborem. W sytuacji rozpoznania schorzenia z grupy 2- niekoniecznie, istnieją farmakologiczne metody leczenia, ew. chirurgia prostaty.

Rzeczywiście, badania wykonane w ostatnich latach wykazują związek miedzy kastracją (zwłaszcza w młodym wieku) a zwiększoną zachorowalnością na nowotwory prostaty.

Przed podjęciem decyzji o wyborze leczenia trzeba pamiętać, że najważniejsze jest ROZPOZNANIE z jakim schorzeniem mamy do czynienia. Objawy mogą być podobne, koniecznie należy psa skrupulatnie i bez pośpiechu zdiagnozować.

Pozdrawiam