Stajenka

kostka

z końmi nigdy nic nie wiadomo.najpoważniejszy wypadek może się zdarzyć nawet w stępie czy podczas wsiadania,nie ma na to reguły.są miejsca i okoliczności (umjejętności jeźdźca,pogoda,nawierzchnia,stan zdrowia konia,jego humor, charakter...) które w pewien sposób ułatwiają powstawaniu nieprzyjemnych sytuacji.ja ląduję na ziemi dość często, pewnie dlatego że jak dzieje się coś złego nie próbuję się utrzymać w siodle za wszelką cenę.wiadomo że nie jest tak że koń się potknie czy zarży a ja lece,puszczam się wszystkiego i skaczę.bez przesady ale czuje że nie walcze do końca.wyratuje się z najtrudniejszej sytuacji a potem jebs na ziemię i leżę. pojęcia nie ma dlaczego tak robię.co prawda nie zawsze tak jest ale od marca do chwili obecnej leżałam na ziemi jakieś 7 razy (jeżdżę 3-4 razy w tygodniu ale moim zdaniem to i tak bardzo dużo) częściowo jest to spowodowane pewnymi niedociągnięciami w moich umjejętnościach jeździeckich albo może raczej całkowitym ich brakiem a częściowo tym że jak siedzę na koniu to jak na nastolatkę przystało nie myślę nad konsekwencjami czegokolwiek mimo że dobrze wiem że chwila nieuwagi i może to być moja ostatnia jazda w zyciu...więc ogładam sobie białą plamkę na brzuchu Cecery od spodu,przelatuję nad Husajnową głową robię piekne salto w powietrzu i ląduję na plecach przed koniem patrząc się w jego zarąbiste chrapki,oddaję za mocno wodze przy najaździe na przeszkodę i pozwalam koniowi na pokonanie 4 drągów i krzyżaka przygotowanego na przeskoczenie z kłusa galopem a potem lecę 5 metrów za przeszkodą bez rumaka oczywiście,przejeżdżam wysokie drągi w galopie koń przy 3 idzie w bok a ja zostaje na ziemi między drągami i leżę jak w kołysce... wstyd

sporo tego było.no i potem podejżenie o wstrząs mózgu,przesunięcie dwóch kręgów, wykręcona i porządnie zbita ręka z naciągniętym mięśniem... wstyd

każdy z tych upadków czegoś mnie nauczył,bo jak wiadomo człowiek uczy się na błędach.co prawda podejżewam że zarówno instruktor jak i rodzice woleliby żebym poziom swoich umjejętności jeździeckich i wszelkie braki i niedociągnięcia sprawdzała w inny sposób i poprawiała błędy przed upadkiem i nie dopuszczała do niego ale tak to już jest jak się ma orzeszka zamiast mózgu. mlotek

Sankarita

Eh, jasne, że jeździectwo, jak każdy sport, jest sportem niebezpiecznym nawet podwójnie bo wówczas każdy ludzki element musi być odpowiedzialny za dwóch -> jeździec za siebie i konia a instruktor bądź trener za jeźdźca i konia.
Ryzyko wypadku powinno być zredukowane do minimum a treningi powinna przeprowadzać osoba odpowiedzialna i świadoma swoich działań. Sama nawet nie zdawałam sobie sprawy jak ważne jest bezpieczeństwo dopuki nie zetknęłam się z pewnym człowiekiem.
Tak czy owak... prowokowanie sytuacji niebezpiecznych bądź niereagowanie instruktora/trenera/bardziej doświadczonego jeźdźca na sytuację jest dla mnie niedopuszczalne.
Wsadzanie niedoświadczonego jeźdźca na trudniejsze konie, pozostawianie jeźdźca i konia samych w hali/na ujeżdżalni czy parkurze jest niedopuszczalne....
Nie wspomnę np. o wypuszczaniu koni na padok czy o stanie ogrodzeń czy samych padoków w niektórych stajniach....
Jednakże, bądźmy wyrozumiali: biedny instruktor nie jest w stanie upilnować 10 jeźdźców czyszczących, wsiadających czy cośtam se robiących, więc sam jeździec powinien zdawać sobie sprawę, że ma do czynienia z żywym stworzeniem które myśli i czuje a ponadto jest o wiele bardziej wrażliwe i płochliwe niż człowiek.... i przede wszystkim, jeździec powinien MYŚLEĆ, obcując z koniem i siedząc na koniu i przewidywać sytuacje.

Oczywiście, są sytuacje, których nie da się tak łatwo przewidzieć, ale jak widzę jak człek szarpie konia za tylną nogę przy próbie czyszczenia, wsiada puszczając wodze luzem, prowadzi konia do stajni nie bacząc na taczkę stojącą na samym środku przejścia....

Paskuda

Sankarita

Miałam na myśli jazdę rekreacyjną. Wesoly

Sytuację, w której instruktor po prostu zostawia jeźdźców samych sobie.
Wiem, że wiele osób jeździ samodzielnie ale większośc z tych osób albo ma swoje konie albo jeździ na tyle dobrze, że może spokojnie jeździć samodzielnie.

Zasada jest, owszem, ale nie zawsze realizowana, niestety.

kostka

oj tak.uwielbiam tego typu stajnie rekreacyjne o których mówi Sankarita.oj tak.cudowne są.niestety w naszym wspaniałym kraju bardzo duzo jest ośrodków tego typu i ludzi którzy w nich "jeżdżą konno"

Dekster

Oglądał ktoś dziś pięciobój?
Masakra co się tam działo,szkoda,że nie puścili powtórki jak ten francuz-(Zakrzowski?) walnął bo niefajnie to wyglądało.Ja tam skoczkiem nie jestem i wogóle sie na tym nie znam ale to co ci goście wyprawiali to śmiech na sali.Gdyby ten koń trafił to by było po nim.A wogóle to tak słuchałam 5/10 ale czy dobrze usłyszałam czy wychowanek Dzonkowa całkiem nieźle pojechał?

majak

Na fotach-glupotach dałam link do zdjęć z pięcioboju.

Dam i tu:
[link widoczny dla zalogowanych]

Tomek_J

osm

Skoro ten pięciobój jest nowoczesny to niech zamiast koni wezmą sobie rowery i na nich jeżdżą. To co się dzieje na treningach i zawodach pięciobojowych to IMHO "pornografia".

Sankarita

dakron

Widziałam na żywca w Drzonkowie 3 razy zawody 5 bojowe w tym Mistrzostwa Europy Juniorów... było emocjonująco Mruga

styl czasami rozpaczliwy. W kilku przypadkach zastanawiałam się jakim cudem zawodnicy nie spadają.

Paskuda

http://www.mysiaki.fora.pl/konie,5/my-d,10.html

"wykwalifikowana kadra"

Misiola

Łooo żeeesz... Wow! i ten wiatr we włosach... Siedzę w pracy, mam czas, poprzeglądam więcej tamto forum Mruga

Podziw, że jakoś takie coś znalazłaś Paskudo. I znajome ludzkie twarze i konie przy okazji stodolskie... Dziewczyny dają przykład faktycznie wykfalifikowanej, odpowiedzialnej kadry...

Paskuda

no cóż nie ma za co podziwiać samo na nk mi się co jakiś czas wyświetla Wesoly

jestem pod zachwytem beztroski rodziców Kwadratowy

rzepka

Ja to w ogóle nie powinnam zabierać głosu w tej sprawie -bo na starość człowiek robi się tchórzliwy do bani

(?? a może tylko bardziej przezorny? doświadczony? mniej sprawny?/) Tak, czy siak -nie powinnam już wsiadać na konia -a dalej jeźdźę- i to po górach- i to bez kasku- i to na sznurkach

.
Myślę o możliwości wypadku, przewiduję taką opcję -ale w sytuacjach ekstremalnych, np stromy zjazd po błocie, nierówna łąka, wysoka trawa, itd. Wtedy nie ryzykuję żadnych galopad i wygłupów. W normalnych warunkach staram się nie "wywoływać wilka z lasu" i nie myśleć.
Chociaż mój ostatni upadek teoretycznie był przewidywalny (wiatr, foliowa torba+blachy wiszące na drzewie). Przygotowałam się, na wszelki wypadek... i nic to nie pomogło . I tak przygrzmociłam d... w ziemię. Wniosek? Nigdy niczego nie można być pewnym.Zwłaszcza w jeździectwie, gdzie dochodzi czynnik nieprzewidywalny w postaci np Dory i folii.
A poza końmi -mam problemy ze schodami. Pierwszy raz poleciałam z 10 stopni razem ze stolikiem, który znosiłam na dół i który jakoś wplątał mi się pomiędzy nogi. Drugi raz poleciałam przez Kirusia, który zaczął się łasić na samej górze schodów, więc aby go nie podeptać -musiałam przeskoczyć świadomie 3 stopnie w dół, a potem juz poturlałam się niekontrolowanie. I nie trzeba było konia, a o mały włos skończyłabym w gipsie lub na wózku Mruga

Więc lepiej o tym nie mysleć Kwadratowy