Stajenka

Cytrynka

Ale fajnie Wesoly

fuzja

Haha, mamy lepsze! Tylko parę minut trzeba obejrzeć aż do momentu..haha.
http://youtu.be/nbBKWVDw9Uc

martik

Obejrzalam ten ostatni filmik i tak sobie mysle... Fajnie pojechac w teren z trzema konmi i z dwoma tylko jezdzcami ale po co ryzykowac? Jaki macie cel?
Poprzednia wypowiedz rozumiem i pomysl podziwiam, bo mozliwosc zatrzymania konia i oddalenia go od stawki galopujacych przyjaciol jest rzeczywiscie duzym i przydatnym osiagnieciem. Ale to jezdzenie w teren z 3 konmi, jakos dziwne mi sie wydaje.
Chetnie poslucham jaki jest tego cel Wesoly

rzepka

Wydaje mi się, że to dość fajny sposób na "ruszenie" konia, zrobienie mu frajdy i nauczenia chodzenia w terenie. Pod warunkiem jednak, że umie chodzić w parze w każdych chodach, jest spokojny, ułożony i nie robi wygłupów -bo może sie to źle skończyć Wesoly

Najlepeij nauczyć oba konie jazdy w terenie parami -ale najpierw pod dwoma jeźdźcami, obok siebie. A dopiero potem jazda z jednym jeźdźcem Mruga

martik

No tak, ja patrze z perpektywy posiadacza jednego konia- wowczas rusza sie go zwyczajnie, jadac w teren, w siodle Mruga

Misiola

Wiem, że konie Ianduli chodziły tak w teren- jeden pod siodłem. Chciałabym, aby korzystając z okazji i tematu powspominała tamte czasy i opisała jak to było i jak było i po co

Dodam, że jednym z tych koni był Przecław. Na dodatek Przecław ( Aga) też wybierała się na takie wypady z nimi. Mogłyby dziewczyny nam powspominać Wesoly

Iandula

Ra · Dołączył: 17 Mar 2010 Posty: 791 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Śląsk

rudzinka1

He, ja też brałam kilka lat temu młodziaka w teren na kantarze i uwiązie za starszą klaczą, którą dobrze znał i traktował jak przewodniczkę. Nie miałam wtedy nikogo do pomocy przy zajażdżce, potem nakładałam mu siodło bez strzemion i ogłowie bez wodzy i tak za mną latał, a po paru razach najzwyczajniej wsiadłam na niego i pojechałam za koniem.... Teraz nie mam takiej możliwości, gdziekolwiek nie chciałabym się ruszyć w teren, muszę jechać kawałek asfaltem... Za duże ryzyko.

A tak w kwesti zaufania. 3 tygodnie temu przyjęłam konia do "zajażdżki" Niesety nikt mnie nie raczył poinformować, że konia "próbowano zajeździć " już prawie rok (z przerwami). Z początku pomyślałam, że koń jest po prostu draniem złośliwym, (kopał przy zakładaniu siodła, walił z zadu jak opętany, kwiczał przy tym i beczał) ale gdzieś w internecie znalazłam jego zdjęcia z siodłem i dotarło do mnie, że koń mógł być okropnie przestraszony przy nieudolnych próbach. Zaczęłam jeździć po okolicy i pytać o przeszłość konia, ale nie dowiedziałam się niczego konkretnego, prócz tego , że od roku próbowano go "zajeździć". Zaczęłam inaczej pracować z koniem. Po paru dniach już na tyle mi zaufał, że daje się osiodłać bez problemu, daje też na siebie wsiąść, oprowadzamy się stępem... Nie wiem, co robiono z tym koniem, ale odrobina spokojnej pracy zmieniła go ogromnie. Wykorzystuję wszystkie znane mi metody odzyskiwania zaufania, jednak on wciąż jest przerażony. Przestał kopać, brykać i pozwala wsiąść, ale na każdy mój ruch reaguje napięciem mięsni i przeszklonym, przerażonym okiem. Znajomy, który pomagał mi podczas pierwszego przewieszania się, poradził bym oddała konia, albo zażądała potrójnej ceny, ale boję się go oddać, szkoda mi go, a potrójnie nikt nie zapłaci. I tak się bawimy.
Może macie jakieś sposoby jak szybko i trwale odzyskać zaufanie? Albo zdobyć go na tyle, by koń przestał zwyczajnie się bać?

Sankarita

Ale fajny sposób na zajeżdżenie konia w terenie. Wesoly

Odnośnie tego "zajeżdżonego".... Podejrzewam, że nie ma innych sposobów niż to co robisz teraz + czas... Dużo czasu. No i konsekwencja, wiadomo. Biedactwo może mieć na serio traumatyczne przeżycia.

Nie wiadomo czy go, nie wiem, nie przywiązano w stanowisku i nie trzymało 5 chłopa a 6 próbował włazić i czy go później któryś nie sprał takim batem z rzemienia... I tak za każdym razem. Szkoda trochę go oddawać, skoro są takie spore postępy. Nie wiadomo gdzie może trafić.

fuzja

Witam, trochę mnie tu nie bylo ,a jak dyskusja się wywiązała Wesoly

Wszystkie wasze domysły są zgodne z moimi. Tylko ten młodziak to kara po filumjacą Wesoly

a siwka miała wcześniej jakieś niedomaganie w stawach, więc postanowiłyśmy upiec dwa gołąbki na jednym ogniu: poruszać siwkę ,poruszać kasztankę i poruszać karego młodziaka, to w sumie wychodzą trzy gołąbki.. nie trzymamy się sztywnych reguł, taki spontan, grupowa wyprawa z przygodami. Kara obecnie zagalopowuje już jako pierwsza, coraz częściej zostaje solo ,a kasztanka gdzieś znika za rogiem lasu Wesoly

Potem się znów spotykają i radośnie rżą.
Co do rudzinki: ja staram się zaufanie budowac dużo przebywając ze zwierzakiem i to sam na sam, spacery, pasienie w różnych bezpiecznych miejscach, próby przewieszania się, dużo wsiadania- zsiadania ,bez prób jazdy, pokarmić z siodła z ręki...