Stajenka

madziadur · Wysłany: Sob 21:13, 31 Mar 2007 Temat postu:

Dawno nie pisałam- wiem:) Zapewniam Was, że to nie z lenistwa, a z nudy która u mnie zamieszkała...Miejmy nadzieje,ze nie na stałe Wesoly

Nie miałam o czym pisać...
W ogóle ostatnio to ja doszłam do wniosku, że jestem straszną jędzą! Ach...

Wiecie co ja zrobiłam? Zostawiłam je, poprostu... Chociaż serce krwawiło, a dusza płakała zrobiłam to... Pożegnałam się,ucałowałam... łza w oku się kręciła...po nocach spac nie umiałam, sumienie gryzło... Ale czułam, że tak musi być, że albo to ja coś robię źle, albo nie wiem... Gdy odchodziłam od nich, czułam się jak marna zdrajczyni, osoba której nie powinno się ufać...
Pytanie pewnie Was nurtuje- dlaczego tak postąpiłam?
Otóż brakło mi sił...Jak długo można sie starac i nikt tego nie zauwaza? Ile można władować energii i serca, a później cierpieć... Nie bede dokladniej pisać o co chodzi, to i tak nie ważne:)
Później jeździłam od czasu do czasu u koleżanki... Ale czułam, że to nie to...Bo to nie były "moje" konie, nie znałam ich od tak dawna...
Nie było dnia, żebym nie traciła zmysłów na myśl, że moje dziewczynki są tam same, beze mnie! Codziennie myślałam co zrobić dalej, jak postąpić...

Jednak chyba odpowiedz nasuwała mi sie sama... Chcę do moich futrzaków! Nie pragnę niczego innego, jak patrzeć na nie, jak się pasą, biegają po zielonej trawce... No bo gdzie ma być moje serce skoro nie przy nich? Nie widziałam ich już jakiś miesiąc, tyle trwało to układanie w głowie wszystkich faktów...

Ostatnio jednak doszłam do wniosku, że gdzie będzie mi tak dobrze jak nie z nimi?
Wspominając tamte chwile robi mi się cieplej na serduszku:)
Pech chciał tak, że mam nogę w gipsie, dlatego spotkanie z nimi stało się chwilowo niemożliwe. Aczkolwiek po zdjęciu gipsu od razu do nich pędzę!
Już mnie mało obchodzi czy ktoś zauważy moje starania i też się postara! Ważne dla mnie jest to, że koniom będzie dobrze:) Że będą się czuły przeze mnie znowu kochane, że ktoś będzie się nimi wiernie zajmował...
Mam mnóstwo planów,nadziei... Czy się uda? Czas pokaże... Najważniejsze abym wytrwała. Nie obiecuję nikomu, że wszystko pójdzie dobrze i idealnie. Przecież nie jestem ani doskonałym jeźdźcem, ani doświadczonym koniarzem. Jednak będę dzielnie walczyć o każdy dzien, który będę mogła z nimi spędzić Wesoly

newenga · Wysłany: Sob 21:25, 31 Mar 2007 Temat postu:

madziadur, czekam razem z Tobą na dzień, w którym spotkasz się z "Twoimi" końmi. Wiesz, czasami nie warto przejmować się ludźmi... Gratuluję decyzji i trzymam kciuki Wesoly

madziadur

No więc wczoraj był cuudowny dzien, który wniósł wiele radości.
Rano pojechałam do lekarza ściągać gips...Palec dalej boli, nie da się ruszać, ale jakos to będzie Wesoly

Za 2 tyg. mam jechać znow do kontroli sprawdzic czy nic sie nie dzieje.
Przyjechałam do domu cała w skowronkach, bo sciągniecie gipsu oznaczało spacerek do moich konisk Wesoly

Z trudem(no bo paluch bolał okropnie) doszłam do stajni... Koniki stały sobie spokojnie... Najpierw o dziwo przyszła Dafi, od razu nachyliła łepek... I muszę ją pochwalić bo tylko troszkę kuliła uszka no i tylko 2 razy próbowała ugryźć Wesoly

Co dla mnie jest dobrą wiadomością

Devonka tez pozniej podeszła... Drapałam ją w takim jednym miejscu na łebku, a ona zmrużyła oczka i tak stała nieruchomo... Ale wtedy była kochana, ślicznie wyglądała Wesoly

Następnie stwierdziłam z koleżanką, że przejdziemy się do właściciela koni Wesoly

Dopadł nas deszcz w połowie drogi Smutny

Ale myslicie, ze sie poddałysmy? No co Wy, nie było mowy Wesoly

Przez deszcz szłyśmy śmiejąc się i ciesząc ze spotkania z konmi Wesoly

Rozmawiałysmy z właścicielem.
No i jak narazie to jestesmy umówieni na sobotę rano w stajni.
Prawdopodobnie godzina 8... Wesoly

Wtedy postaram się wziąść Devonkę na lonżę, myślę że coś z tego wyjdzie Wesoly

Ale do soboty nie wytrzymam oczywiscie, dlatego też już w piątek do nich pójdę w odwiedziny Jezyk

Już za nimi tęsknię...
Jeśli przyjedzie do mnie moja koleżanka to może zabierze z sobą aparat cyfrowy i porobimy koniom zdjęcia. Jeśli chcecie je widziec Wesoly

nongie

Jasne ze chcemy! Wesoly

madziadur

No więc to dziś był ten dzień... Nie wszystko udało się tak jak planowałam...
No cóż, ja nie zawaliłam...
Otóż na miejscu wszystko było pozamykane, a własciciel nie mógł przyjechać...
No ale to już trudno, nie moja wina, ja chciałam dobrze Mruga

Devonka podeszła do nas i ładnie stała, wtedy wzięłam szczotkę i czyscilam Wesoly

Ani drgnęła! Taki ten mój misiek jest grzeczniutki Mruga

Dafi nie chciała się dać wyczyscic, ale powolutku do tego dojdziemy Mruga

Narazie tylko obwąchiwała szczotki.
Kiedy Devonka była wyczyszczona gdzieś tam sobie pobiegła i... się wytarzała Jezyk

Moja praca poszła na marne, ale co tam Jezyk

Przyjechała moja koleżanka no i ona czyscila Devcie Wesoly

Zresztą sama chciała poczyscic, to Devonka zrobiła jej milutki prezencik-w postaci brudu Wesoly

Wtedy spróbowałysmy uwiązac Devonke, bo wczesniej ja czyscilam ją bez wiązania. No i również się spisała na medal, stała grzecznie i spokojnie. Dafi kręciła się wokół niej, podglądając co się dzieje z siostrą

Byłam strasznie dumna z Devonci, która pokazała jaką ma klasę Wesoly

Później ja ją trzymałam na samym kantarku, a kolezanka czyscila drugą stronę.
Można ją było wyczyścić w każdym miejscu,od uszu po zadek Wesoly

A ona nawet się z miejsca nie ruszyła, nogami nie przebierała, poprostu miód Wesoly

Wiem, wiem że sie powtarzam, ale nawet nie wiecie jak mnie to cieszy

Później z racji tego, że lonżować nie szło to postanowilyśmy troszkę konie rozruszać Wesoly

Pomysł wziął się z tego, że na początku konie strasznie bały się aparatu Jezyk

No bo mógłby je zjeść przecież? No nie? No i kiedy ujrzały aparat to pełny galop, a że była tam taka belka to ją przeskoczyły Jezyk

Wiadomo belka ma jakies 10-15 cm, ale zawsze coś

No i kiedy tak galopowały to wzięłam uwiąz i je troszke poganiałam Wesoly

Chwilke ładnie biegały, a potem dałam im spokój Wesoly

Zdjęć mam dosyć dużo, kilka wkleję za chwilkę, a reszte jesli bedziecie chcieć Wesoly

madziadur

Jednak wkleję później, bo jade do kosciola.Tyle poczekacie Wesoly

madziadur

No to na początek kilka zdjątek...

Przedstawienie bohaterów:
DAFI
Stoję prawie jak zawodowa modelka! Trochę brudna, no ale co.. każdemu się zdarza!
[link widoczny dla zalogowanych]

Eeee no... już mi sie znudziło, idę szukać lepszego zajęcia!
[link widoczny dla zalogowanych]

Czy we mnie można się nie zakochać?
[link widoczny dla zalogowanych]

DEVONA:
Co się dzieje?
[link widoczny dla zalogowanych]

Czy znajdę tam coś ciekawego?
[link widoczny dla zalogowanych]

Naturalny wachlarz ogonowy!
[link widoczny dla zalogowanych]

Co dwie głowy to nie jedna! Siostry na śmierć i życie...zawsze razem Wesoly

Koń-stój!
[link widoczny dla zalogowanych]

Devona gdy zobaczyła aparat:Uciekamy czy nie?Dafi: rób co chcesz,ja zostaję...
[link widoczny dla zalogowanych]

A teraz nos w ziemię i węszymy! Jak psy Jezyk

[link widoczny dla zalogowanych]

Skradamy się! Może nikt nas nie zauważy...
[link widoczny dla zalogowanych]

Z góry przepraszam za jakosc niektorych zdjec Wesoly

Zostawiam do oceny...

kassia

jejciu śliczne masz te dzieczynki Wesoly

Devona wogóle się niezmieniła (no może troszke podrosła) ale jest taka jaką ją pamiętam w jej pierwszym roku życia

fetyszystka

Obie są śliczne, ale bardziej podoba mi się Devona Wesoly

Może to sentyment do umaszczenia? Jezyk

madziadur

Dziękuję Wam serdecznie za miłe słowa Wesoly

Naprawdę wiele dla mnie znaczą...

Mam jeszcze zdjęcia, ale nie wiem czy ktokolwiek chce je widziec Mruga

Wiec poczekam!

madziadur

Nie zabijcie mnie za to, że wyciągam stary wątek, który się mocno zakurzył wstyd

Hmm od czego zaczac mysl

? Może od początku Wesoly

Jak wiecie przez cały czas starałam się o to by tym koniom było dobrze i niczego nie brakowało. Kochałam całym sercem i chciałam je chronić przed złym światem i ludźmi... Niestety moje wszelkie starania konczyly sie niepowodzeniem!
Nie wiem nawet jak to nazwac, odrzucanie pomocy? Hmmm... a może olewanie tego wszystkiego? No w kazdym razie niewazne... Ja sumienie mam czyste, robiłam co w mojej mocy Wesoly

Nie żałuje niczego (jak to brzmi Jezyk

) ...

Czas zaczął płynąc, a to co robiłam traciło powoli sens... Ludzie patrzyli jak na wariatke, która przechodzi przez wysokie ogrodzenie. Wyglądałam jak nieproszony gość, a tak też często się czułam...
Z końmi ciężko było, bo z dwoma poradzić sobie naraz (skoro jestem jedna) to naprawde trudno... Tym bardziej, że to nie są konie spokojne i w ogóle Mruga

Chciałam z nimi do czegoś dochodzic, ale nie było dogodnych warunków.

Poddałam sie. Nie wiem czy to dobre słowo, bo może nie do konca tak jest.
Decyzja zapadła po jakims czasie. Kończe z tym, zbyt wiele nerwów straciłam(nie przez konie of course)... Można się załamać kiedy dojdzie sie do wniosku, że coś traci sens, a ja nie mam na to wpływu Wesoly

Poza tym chciałabym też jeździć, wiadomo nie jest to jakiś konkretny cel i nie wymagam tego, ale..."Ale" jest też takie, ze chce się uczyć od koni spokojniejszych, aby w przyszłości móc też nauczyć Dafi i Devonke...
Szukam stajni już od hmm 3 tygodni, marnie bo marnie, ale szukam Mruga

W ostatnim czasie dostałam namiary na jakieś tam stajnie okoliczne, mam zamiar jechać na rowerze, popytac i pooglądac.. Może wreszcie cos mi sie ułoży...
To, że szukam stajni nie oznacza, że zapomnę o moich skarbach, one będą w mym sercu na zawsze. Także nowe miejsce nie będzie wykluczało tego, że czasem do nich wpadnę, poczyścić (bo tylko to mogłam robić).

Wam pragnę podziękować za to, ze wspieraliście mnie i mocno trzymaliście kciuki

Czasem zmiana jest zmianą na lepsze, oby tak było...

madziadur

Znowu coś dopiszę

Jak już wiecie ze znalezieniem stajni w moim przypadku było bardzo ciężko... Jednak do Dafi i Devonki chodziłam jak często się dało. Wczoraj chyba nastąpił przełom! Jestem dumna z siebie no i z koni... Zacznę od początku Wesoly

Najpierw zabrałam się do czyszczenia Devonki, bo przecież wiedziałam że z Dafi nic nie wyjdzie... Oczywiście Devcia stała bez uwiązu, tyle że kilka razy chciała mi pokazać, że chce dominować. Tupała przednimi nóżkami, ale nie dałam się. Podnosiłam głos i sama tupnęłam nogą Jezyk

Spróbowała tak zrobić trzy razy, a później widząc, że nic sobie z tego nie robię- zrezygnowała z próby dominacji Wesoly

Tak więc czyszczenie przebiegło bezstresowo!

A teraz coś o Dafi. Już przez jakiś czas działo się tak, że sama przychodziła po pieszczoty, niby kuliła uszka, ale nie gryzła. Oczywiście było to dla mnie coś ważnego. Cieszyłam się bardzo, bo była to już jakaś oznaka, że koń zaczyna mnie tolerować. Ale wczoraj nastąpił prawdziwy przełom!
Zerwałam trawkę i położyłam obok mnie.. Koń przyszedł i jadł ją.. W tym momencie ja głaskałam ją po łebku... Następnie spróbowałam pogłaskać ją po szyi, gdyż Dafi nie lubiła nigdy być dotykana i to groziło ugryzieniem Jezyk

No i... nic, jadła dalej trawkę. I myślę- raz kozie śmierć! Biorę szczotkę do ręki i powoli czyszczę szyję.. Oczywiście skończyło się próbą ugryzienia, ale klasnęłam w ręce to ona się obróciła, a ja ją pogoniłam.. Nie minęła nawet minuta koń przyszedł z powrotem. To ja znów szczotkę do ręki i próbuję dalej... I tak oto spokojem doszłyśmy do czyszczenia brzucha! Byłam z niej dumna!

Sama też byłam z siebie zadowolona, bo to było niesamowite uczucie! Kiedy koń, który kiedyś bronił się przed dotykiem człowieka, teraz mi zaufał... Do dziś nie umiem uwierzyć w to co się wczoraj stało Wesoly

Myślę, że coś jednak osiągniemy! Po tym zdarzeniu jestem pełna nadziei i chęci! Teraz widzę, że to nie szło na marne... Ta chwila była warta świeczki... Doszłam do wniosku, że nie mogę się poddać, nie teraz! Tyle za nami, a jeszcze więcej przed nami... Ale mam siłę Wesoly

Teraz mogę stwierdzić, że te konie uczą mnie pokory- z całą pewnością...

A tutaj bardzo małe zdjęcie Dafi:

[link widoczny dla zalogowanych]

nongie

Kroczek po kroczku... czekamy na opisy dalszych sukcesów Wesoly

madziadur · Wysłany: Śro 14:11, 18 Mar 2009 Temat postu:

Tfu tfu ile tu kurzu! Kompletnie zapomniałam, że miałam swój temat! Dopiero po wzięciu udziału w ankiecie "jak się znalazłam na stajence" przypomniało mi się, że coś takiego było.

Ile się zmieniło przez te 2 lata... ile się wydarzyło... Przeczytałam sobie cały ten temacik raz jeszcze, czasem fajnie powspominać...Z perspektywy czasu spojrzeć na pewne rzeczy w inny sposób i wyciągnąć wnioski...

Pozdrawiam stajenkowiczów Wesoly

martik · Wysłany: Czw 15:33, 19 Mar 2009 Temat postu:

No wlasnie Madzia! Prosze zaraz do raportu

Co u Ciebie, co u koni? Przypomnialam sobie Twoje z nimi historie i w pewnym sensie mozesz sobie podac reke z Kostka Wesoly