Stajenka

krystyna

Martik, miałam jeszcze zapytać czy ty i Cura bawicie sie trochę w skoki przez przeszkody. Te w terenie również. Jakieś gałęzie, małe oponki, rowki, strumyczki itd. Górki, dołki. (Tak wiem, w Belgii płasko ale malutkie nierówności terenu są sama widziałam jak byłam

)
Moim zdaniem bardzo pomocne w nauce utrzymania równowagi na koniu, zgraniu się z koniem, nabraniu do niego i do siebie zaufania. Bo często jak się jeździ tylko po płaskim, a co więcej po ujezdżalni o doskonale przygotowanym podłożu to wszystko jest fajnie, wychodzi, a jak się człowiek i koń znajdą w terenie to różnie bywa.
Pamiętam jak jeździłam z moim trenerem w tereny. (Trener "wukkawista" Wesoly

) On na młodym Junaku. To sobie w stępie na szerokiej ścieżce ustępowanie od łydki poćwiczył, gdzieś tam zrobiliśmy zatrzymanie i cofanie, każda gałązka i kałuża do przeskoczenia.

Cytrynka

Martiku dodam od siebie, że z zaciekawieniem śledzę wątek i jak najbardziej ciągnij go dalej Wesoly

. Wasza dyskusja jest niesamowicie interesująca. Zaciekawił mnie sposób na zatrzymanie i nie omieszkam spróbować.

frednota

Martik, śledzę wątek od początku, i staram się zapamiętywać rady, wiesz jak jest, jak się nie ma swojego konia to wszystko wygląda inaczej.
Piszcie dalej, na pewno wiele spraw przyda się również nam rekreantom Wesoly

Faenza

Ja też czytam i wyciągam wnioski, co prawda jeżdżę na rekreancie ale myślę, że nic nie stoi na przeszkodzie w pracowaniu nad rozluźnieniem i jego i moim Wesoly

martik

No to super, ze nie jest to watek prywatny jupi

Ja wlasnie o jezdzcach rekreacyjnych myslalam podczas mojej ostatniej jazdy w srode, bo poczulam sie troche jakbym siedziala na starej szkolkowej "wydze", ktora mnie wozi

Ale po kolei... Oczywiscie nigdy nie moze byc tylko super, bo by bylo nudno, prawda? Wiec w srode nie udalo nam sie powtorzyc spektakularnych sukcesow z niedzieli, bo albo ja sie jakos dziwnie spielam (bardzo prawdopodobne) albo Cura przestala sie dziwic, ze nie jezdzimy z wodzami... Tak czy siak, nie wszystko bylo takie rozowe jak poprzednio.
Przede wszystkim kolo nie zawsze przypominalo kolo. Robilam co w mojej mocy aby utrzymac sie na sladzie a nie zadzialac wodzami ale niestety czasami zamiast kola wychodzilo w najlepszym razie jajo a w innym, cos co nic nie przypominalo Mruga

Troche sie sfrustrowalam ale uznalam, ze to pewnie przez to, ze sie spielam. No wiec postanowilam uwolnic tez swoje biodra i zaczelam jezdzic bez strzemion. Na poczatku co chwile mnie kolka lapala, bo przed wyjazdem do stajni napilam sie sporo wody wstyd

Ale potem bylo juz lepiej. Ale nadal nie tak dobrze jak poprzednim razem.
Zaobserwowalam tez, ze na poczatku jazdy, zanim Cura sie "rozkula", latwiej jest mi ja zatrzymac. I tu zadzialala rada Oli i Pumci- wizualizacja + prrrr

Haha

Potem, jak juz byl etap klusa i galopu, to wlasnie bardzo mocno sie odchylalam do tylu a takze czekalam az jej sie znudzi (tak jak radzila Krystyna), co mowiac szczerze nie bylo najprzyjemniejsze, bo wysiedziec bez strzemion taki klus jest dosc trudno Kwadratowy

Albo moze nie trudno (wlasciwie latwiej bez strzemion niz z) ale bolesnie wstyd

Pod koniec jazdy, siedzac nadal bez strzemion, wzielam do reki wodze, na kontakcie kilku gram. Ku mojemu zdziwieniu, Cura pozostala w tej samej pozycji, czyli glowe miala opuszczona, bez zadnego dzialania mojej wodzy Wesoly

Super, niezmiernie sie ucieszylam.
Zmartwilam natomiast, bo oczywiscie zdarzaly sie momenty, w ktorych znow zobaczylam spiecie w jej szyi. Wiec jak na to zareagowalam? Nie wiem czy dobrze ale od razu rzucalam jej wodze i wjezdzalam na wolte, zeby sposobem tego westowego trenera najpierw zgiac ja w bok a potem dopiero poczekac na opuszczenie glowy.
Oczywiscie efekty tego zabiegu nie sa widoczne od razu, bo ta technike musialam powtorzyc tej jazdy przynajmniej z 10 razy ale nic to, poczekajmy, zobaczymy czy odniesie to jakis skutek.
Nie wychodzily nam tego dnia zagalopowania Smutny

Dzialo sie tak, jak pisalam poprzednio, ze sie obawialam- czyli Cura rozpedzajaca sie w klusie do kosmicznych predkosci bez galopu. Na pewno to moja wina, bo sie spielam i wlasnie tego czarnego scenariusza sie obawialam, wiec podswiadomie na pewno ja do tego prowokowalam... Postanowilam nie pilowac tego elementu na sile, zrobilam ustepowanie zakonczone zagalopowaniem w jedna i w druga strone i finito. Nastepnym razem.
Ale teraz odnosnie tej kilkugramowej wodzy- nadal jestem pod wrazeniem jakie moja reka ma mozliwosci! Wyobrazcie sobie, ze w klusie cwiczebnym (caly czas bez strzemion) dziwnym sposobem ta reka mi sie uspokaja. I teraz tak: na kole jak Cura wpadala prawa lopatka do wewnatrz, to robilam cos takiego- kurcze jak to opisac? Hm... W momencie, kiedy przekrzywiala sie do srodka, siadalam na sekunde mocniej na zewnatrz, zeby wrocila na slad, ktory ustanowilam moimi rekoma a pupa dojezdzalam jej tylnie nogi tam uuu

Nie mam pojecia czy ktokolwiek zrozumial, to co napisalam sciana

Ale chodzi o to, ze zamiast korygowac krok, ktory juz mial miejsce (jak to robilam do tej pory), po prostu prosilam ja o nastepny juz na dobrym torze. Czyli dzialanie naprzod a nie w czasie albo wstecz... Owszem ten jeden krok, wlasnie wykonywany albo juz wykonany byl do d... ale nastepny udawal sie juz lepiej. Mysle, ze tak juz bede robic, gdy wczesniej skopie cos przez brak dobrej lydki albo innych pomocy.
I na koniec kwestia tej wodzy zapraszajacej, o ktora pytalam. Na treningach na Astrid czesto uzywalam wodzy zapraszajacej w taki sposob jak opisala to Aleksandra. Jednak po zmianie konia, przy pracy z Cura uleglo to zmianie, chocby z tego powodu, ze Cura nie chodzi pod siodlem tak jak Astrid. A ja wiem, ze wodza zapraszajaca musi byc przy odpowiednim zaangazowaniu zadu, bo inaczej jest ciagnaca.
No wiec tak. Zaczelam wertowac ksiazki ze swojej biblioteczki w poszukiwaniu czegos na temat dzialania reki. I traf chcial, ze chwycilam za Wszechstronne szkolenie koni, gdzie autorka bardzo przylozyla sie do opisow dzialania reka. I bingo! Znalazlam to, czego szukalam- a mianowicie, jak zadzialac wodza aby ustawic konia na kole. Wystarczy taki ruch jakbysmy otwierali kluczem drzwi albo nabierali lyzeczka odrobine cukru Wesoly

U mnie ta wizualizacja zadzialala swietnie, szczegolnie na prawa reke- Cura faktycznie nieznacznie ustawia glowe w prawo, tak, ze widze jej oko. Gorzej jest z moja cholerna lewa reka

Ale nic, trzeba cwiczyc, nie ma rady.
To dzialanie wodzami mozna cwiczyc w stoj, stepie, klusie a nawet w galopie. Mysle, ze warto je wyprobowac i mam nadzieje, ze nie oznacza ono, ze ciagnie sie konia za wodze! Bo dla mnie wlasnie najbardziej kontrowersyjne jest- kiedy daje impuls a kiedy ciagne. Mam wrazenie, ze w przypadku lyzeczki od cukru to jednak jest impuls.
Aaaa i jeszcze (mam nadzieje, ze nie spicie), dla tych co dotrwali w czytaniu do teraz Mruga

Warto w tym klusie bez strzemion pozwiekszac i pozmniejszac kolo. Oczywiscie zachowujac to samo tempo. To bardzo dobre cwiczenie- robilam je na przeciwko lustra i faktycznie widac, jak zadnie nogi musza wowczas pracowac Wesoly

W nagrode dla najwytrwalszych Jezyk

ktorzy doczytali te wypociny az dotad, link, ktory pojawil sie na innym forum, a ktory jest niezwykle wartosciowy. Niestety po angielsku ale obrazki narysowano jezykiem uniwersalnym, wiec warto obejrzec, przyjrzec sie i pomyslec:
[link widoczny dla zalogowanych]

I szybka odpowiedz na pytanie o to czy chwale Cure- oczywiscie, ze tak. Ona uwielbia byc chwalona, zawsze po pochwale jeszcze aktywniej zaczyna kolejne cwiczenie Wesoly

A co do trenerow, to ja niestety mieszkam we Flandrii a nie Waloni. Ale rzeczywiscie zdarza nam sie hycnac cos- najczesciej sa to wlasnie galezie (choc lasow tu malo) albo kaluze Mruga

Stacjonujemy jednak w dosc kiepskiej trenerowo okolicy i tak de facto, to jedyny kawalek natury, jaki mamy to sady... Smutny

Bardzo nad tym ubolewam ale nie mozna miec wszystkiego.
Dziekuje za uwage. Pozniej dopisze jeszcze kilka pytan Jezyk

rzepka

Rozluźnienie w naturalu(

) ćwiczy się przez tzw "zabieranie głowy", czyli skręt głowy i szyi w bok. Wygląda to dość przerażająco, ale koń jest do tego wcześniej długo przygotowywany z ziemi i wygimnastykowany tak, żeby nie doszło do spleczenia (uszkodzenia łopatki). W ten sposób też zatrzymuje się ponoszącego lub zbyt rozhulanego konia. Naturalnie -z wyczuciem, żeby nie wywrócić się. Przy zabieraniu głowy koń bardzo rozluźnia się, nie może być spięty. Warto to ćwiczyć z ziemi, bo potem w jeździe po kole koń nie robi się sztywny

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

martik

Dobry wieczor.
Beznadzieja dzis

Po prostu wszystko nie tak.
Po pol godzinie zsiadlam, rozsiodlalam konia i wypuscilam na padok.
Dziekuje za uwage.
Dobranoc

rzepka

Martik, z koniem pracuje sie całymi miesiącami i latami Wesoly

Jeżeli w jednym dniu jest nie tak, to nagle za parę dni będzie bardzo dobrze. Koń tez musi mieć czas na "przemyślenie"

Dioda

Martik , w taki dzień jak widać , że nie bardzo wychodzi , lepiej wziąć konię na spacer - ku obopólnemu zadowoleniu. Wesoly

Temat jest super . A to , że prywatny ...hihihi... chyba wszyscy opisują na forum prywatne doświadczenia czy spostrzeżenia. Właśnie z takiego wątku jak ten , można się wiele nauczyć. Mruga

Boubi

Cytrynka

Martik nie dołuj się. Tak już jest, że mamy lepsze jak i gorsze dni Wesoly

Ogryzek · Dołączył: 16 Mar 2009 Posty: 1123 Przeczytał: 0 tematów

Martik, pomyśl, że teraz będzie już tylko lepiej Mruga

Ja kiedyś jak miałam z Kluską jazdę typu tych do "D" walczyłam i oczywiście było to całkowicie pozbawione sensu, potem schodziłam, odpuszczałam- lepiej, ale też średnio moim zdaniem, a teraz staram się zostać, wziąć głębszy oddech i wrócić parę kroków wstecz- do jakiś super prostych ćwiczeń, jak wyjdzie- porządnie wychwalam Klu (ona jest baaardzo łasa na pochwały, nie wiem po kim jest taką Gwiazdą) i tym sposobem mam jazdę na +

anielica90

Jeden mój koń za chiny nie lubi się "gimnastykować" i trzeba brać ją na sposób ale zaś drugi robi to bez problemów, od samego początku nie miałam kłopotów z jego podstawianiem itp

Ale nie ma tak dobrze, bo pod siodłem to nieraz isty diabeł wcielony xD

krystyna

Martik cierpliwości.
Wszystko będzie dobrze.
To, że widzisz swoje błędy to więcej niż połowa sukcesu.
Ale konie potrzebują czasu. Zepsuć jest bardzo łatwo, odrabia się bardzo długo.
Jeżeli na treningu nic mi nie wychodziło to odpuszczałam. Kończyłam jakimś łatwym dla konia i chętnie wykonywanym nawet w złym dniu ćwiczeniem i jechałam w teren. Nawet tylko na stęp. Albo na dużo galopu jeżeli koń chciał się wybiegać. Aby do przodu i w jakieś mniej znane miejsce, żeby konia zainteresować.
Nie wiem jak inni ale ja w ogóle dużo jeździłam w teren. Przed treningiem -chociaż na trochę te 15-20 minut rozprężenia i po - następne 20.
Pracy konkretnej było około 20 minut i to z przerwą na odpoczynek

, jak wytrzymałam pół godziny to święto.
Dlatego zawsze lubiłam trening przynajmniej w dwie osoby, po pierwsze bardzo dużo daje patrzenie jak inni jeżdżą i słuchanie uwag trenera do innych osób, po drugie - można się z koniem za plecami trenera trochę poszwendać. Wesoly

Chcąc się czegoś więcej dowiedzieć o Curze poczytałam sobie twój wątek o niej.
Dziewczyno zazdroszczę.
Trafił ci się wspaniały koń.
Dlaczego ludzie nigdy nie doceniają łagodnych, spokojnych, zrównoważonych, odważnych, cierpliwych koni. I dominujących. Wesoly

Toż to cechy koni "klasowych". I zawsze chcą to zmieniać.

A wracając do jazdy na luźnej wodzy. Cura mogła cię trochę "rozgryżć" i albo "odbija " sobie za te treningi na za mocnym kontakcie albo jest jej trudno bo przyzwyczajenie do oparcia na wędzidle, do tak zwanej "piatej nogi" pozbawiło ją umiejętności "samoniesienia się". Leci przed siebie poszukując oparcia.
Pamiętaj, że dla niej ta zmiana nie jest wcale łatwa i może ją po prostu męczyć.
Zagalopowanie możesz spróbować ze stępa. Ale ma być to tylko zagalopowanie, galop pół kółka i spowrotem do stępa. Żedy się nie zdążyła rozpędzić. Jak zrobi dobrze to pochwalić i dać spokój.

martik

Bardzo dziekuje za slowa wsparcia, ktore w miedzyczasie sie pojawily Wesoly

Dzieki dziewczyny!
Ja oczywiscie wiem, ze musze byc cierpliwa, ze nie od razu Krakow zbudowano, itd. Ale same wiecie, ze jak po dobrych jazdach, zdarzy sie czlowiekowi taka gorsza, to jakby skrzydelka podcieli, prawda? Mruga

Ale nic to, przezyjemy, poczekamy az znow bedzie lepiej Wesoly

W soboty bawimy sie z Cura na lonzy, wiec i w ta sobote cwiczylysmy obie Mruga

Ulozylam panience drazki na klus i mala przeszkodke i musze powiedziec, bardzo ladnie to szlo- szczegolnie podobala mi sie praca grzbietu na drazkach Wesoly

Przeszkode Cura brala z kolei z takim zapasem jakby co najmniej 1,5 metra skakala

Smiesznie to wygladalo.
Wczoraj wsiadlam ale znow niefajnie... Nie wiem dlaczego, ostatnie dwie jazdy Cura wcale nie opuszcza glowy, mimo, ze nie jezdzimy z wodza w ogole. Caly czas ma glowe w chmurach i szyje napieta Smutny

Probuje tego samego: kol, osemek, przejsc, ustepowan ale jakby to na nia w ogole nie dzialalo.
Wczoraj byla dodatkowo rozkojarzona, bardzo trudno mi bylo skupic jej uwage na sobie, dookola dzialo sie tyle ciekawszych rzeczy...
Szczytem bylo zwianie z jednego naroznika ujezdzalni na drugi koniec, bo ktos zamknal bagaznik w samochodzie. I zrobila to oczywiscie wtedy, kiedy nie mialam ani wodzy, ani strzemion Mruga

Szczesliwie nie bryknela przy tym, wiec sie tylko z nia zabralam... Mruga

No nic, widac nie byl to dobry dzien. Znowu. Zobaczymy dzisiaj, pewnie pojdziemy na spacer, bo nie ma co sie na sile katowac.
Aaaa, nadal mam problem z zagalopowaniem na luznej wodzy

Wczoraj znow rozpedzala sie do kosmicznego klusa, zamiast wystartowac galopem. Moze to moje spiecie, moze cos innego? Sama nie wiem. Dzis zagalopuje na spacerze- zobaczymy jak to wyjdzie.