Stajenka

nongie

Dziewczyny - ta dyskusja zaczyna gonić własny ogon i jak tak dalej pojdzie - będzie trzeba ją pociachać. Ktoś uzył skrótu myślowego, ktoś inny złapał za słówko, zdarza się. Ale wątek jest o galopie, więc może wróćmy do meritum?

Na czym to staneliśmy? Jazda galopem wymaga również umiejętności właściwego oparcia w strzemionach. Własciwe, tzn takie ktore pomaga osiagnąć (nie zakłóca?) równowagi i rozluźnienia u jeźdźca i konia. Metodą prób i błędów kolejne pokolenia jedźców wypracowały określoną postawę ktora ma zbliżać adeptów do ideału, a wyrażaną przez wiekszość instruktorów okrzykiem "palce do konia, pięty na dół" - co oczywiście nie wyczerpuje tematu i bywa błędnie interpretowane - bo jak tu pogodzic te palce do konia i działanie łydką? Zeby zadowolić instruktora (wykonać jednoczesnie jedno i drugie), trzeba się nieźle ponapinać, no chyba ze w rekreacji pracuje jakiś rumak samonośny Mruga

Sankarita

Dobrze, dobrze, już siedzę cicho. Nastąpiło tutaj najwidoczniej ogólne niezrozumienie, jak to bywa na necie, gdzie nie wszystko można obrazowo wytłumaczyć. Wesoly

izka dobra, spoko. Powiedzmy, że swoje na koniu przeżyłam i jestem przewrażliwiona a biorąc pod uwagę fakt, że w PL jeździec jeźdźcowi jeno błędy wypomina, wychodzę z założenia, że wolę się za bardzo nie odzywać.

Nongie prawda.... A w sumie, po części to ja rozumiem instruktorów rekreacji. Po kolejnej godzinie prowadzenia jazd też byłabym zmęczona i słowa "zrotuj udo do wewnątrz, rozluźnij nogi, by palce same skierowały się do konia" kosztują więcej wysiłku niż słowa "palce do konia" szczególnie, że rekreanci są w różnym wieku i nie każdy wszystko zrozumie.

nongie

fetyszystka

nongie

fetyszystka

Uważam siebie za osobą jeżdżaca typowo rekreacyjnie. Dostałam takiego konia i o nic nie pytałam. Na poczatku nie było łatwo, ale kto powiedział, ze będzie? Trzeba umieć jechać na każdym koniu czy to takim do pchania czy do hamowania. Osobiście bardziej skupiam sie na dopasowaniu do konia, wiec jeśli dostaje konia do pchania to nie zwracam uwagi na trochę bardziej odstające niż normalnie palce, bo skupiam sie bardziej pilnowaniu tempa jazdy. Pozatym mając płaską łydke z palcami do konia tez można oddziaływać na konia tylko jest to popostu kwestia wiekszej ilości ćwiczeń.

Iandula

nongie

majak

Akurat swieżuchno po obozie - do dzieci docierało działanie łydki, tak jak mówisz Nongie, jedynie przy obrazowym wytłumaczeniu - jakbyśmy chcieli wycisnąć cytrynkę albo utrzymać piłkę między łydkami (dobre ćwiczenie na sucho).
Inaczej dzieci wbijały pięty albo wykręcały stopy na zewnątrz żeby dźgać konia grzebieniem mięśnia a nie bokiem.

nongie

Ja mysle, ze wystarczyłoby nawet palcem pokazać, którą częścią podudzia należy działać na konia. To jest to co robiła na dobry poczatek pani Hansen.
Czy Wasi instruktorzy tak robią?

fetyszystka

Paskuda

"To jest to co robiła na dobry poczatek pani Hansen.
Czy Wasi instruktorzy tak robią?"

Jeśli intruktor rekreacji ma być porównywany z Panią Hansen lub innymi osobami, które szkolą podczas "klinik" to trochę nie hallo chyba. Z tego co obserwowałam Pani Hansen pracowała z jedną osobą podczas treningu i to zazwyczaj taką, która była już na jakimś etapie wyszkolenia, a konie po kilka jazd nie chodziły.

nongie

Paskuda: a niby dlaczego nie ma być porównywany? Czy dążenie do doskonałości jest zarezerwowane tylko dla tych od "klinik"?

Fetyszystka: określenie "płaska łydka" dla osoby nauczanej jest jeszcze bardziej enigmatyczne niż sama "łydka"

Paskuda