Stajenka

Kelpie

Mnie to zawsze ciekawiło co instruktorzy mówią i myślą o swoich jeźdźcach.

Ja kiedyś prowadziłam jazdę moim koleżankom, które pierwszy raz siedziały na koniu - więc to było w miarę łatwe. Chociaż ja chyba mam predyspozycje do edukowania i nawet ostatnio zaczęłam to robić zawodowo (wprawdzie w innej dziedzinie, niż jeżdziectwo)... Chyba przemawiałam do nich dosyć przystępnie, bo wykonywały moje polecenia, chociaż - jedna załapała szybciutko - druga... oboże... traciłam pomysły, jak można jeszcze wytłumaczyć bardziej... Mruga

Wiem też, że moja instruktorka czasem... traci motywację...

Jak to jest? Co najbardziej Was zniechęca, a co zachęca? Co śmieszy, a co złości? Mruga

osm

Mnie złości, jak mówię usiądź w siodło, a delikwent ciągle w półsiadzie albo, co gorsza, stoi w strzemionach. Dobija mnie wielokrotne powtarzanie tego samego.
Ale w sumie się uodporniłem i może dlatego dzieci są w szoku, jak się "wydrę" na treningu.
A dzisiaj zrobiłem fajne ćwiczenie i mnie moi bardzo pozytywnie zaskoczyli, bo łatwe nie było, a sobie poradzili. I się cieszę.
Ja ogólnie po treningu jestem na ogół zadowolony, bo widzę jak się dzieci starają i że postępy robią, a jak nie robią, to też takie ich prawo. Zrobią później. Na każdego przychodzi czas.

Ogryzek · Dołączył: 16 Mar 2009 Posty: 1123 Przeczytał: 0 tematów

Ja generalnie uwielbiam prowadzić jazdy i im trudniejszy "egzemplarz" tym większa satysfakcja z postępów Mruga

W uczniach wkurza mnie jęczybulstwo, użalanie się nad sobą, niedbalstwo i doszukiwanie się problemów w koniu, nie w sobie.

Ada

Z mojego doświadczenia powiem, że opanowanie podstaw natury jeździeckiej czyli np. nauka kłusa i anglezowania i zwiazane z tym trudności mnie nie irytują, mam do tego jakieś filozoficzne podejście i cierpliwość do kursantów i świeżo upieczonych jeźdzców. Natomiast mocno irytowała mnie niska ogólna sprawność fizyczna przyszłych adeptów sztuki jeździeckiej, bo miałam przypadki, że dziewczyny (w większości) nie potrafiły po prostu wejść na konia. Problem był w podniesieniu nogi do strzemienia, w tym aby lekko podskoczyć itd. Oczywiście można kogoś podeprzeć, podrzucić jak nie potrafią wejść na konia, ale nawet to nie dawało rezultatu bo te osoby musiałabym na rękach podnieść i wsadzić w siodło..
A powtarzać trzeba non stop bo to taki urok uczenia Mruga

Zresztą sami wiemy po sobie ile czasu zabiera zakodowanie odpowiednich zachowań podczas jazdy i ile trzeba przypominać o pewnych sprawach. Ja chyba do szału doprowadzam moją trenerkę patrząc pod konia na skokach.. sciana

Cytrynka

Ada

rudzinka1

Mnie wkurza panikarstwo. Mam jedną taką, która fantastycznie trzyma się w siodle- kłus bez strzemion ma opanowany do perfekcji. Wszystkie anglezowania bez strzemion, kłus ćwiczebny na najtwardziej noszących koniach. Wszystko pięknie- równowaga, rozluźnienie, dosiad. I tylko jak proponuję naukę galopu to słyszę jeden wielki pisk, wrzask, prośby i błagania... Oczywiście odpuszczam- jazda rekreacyjna ma przedewszystkim być miła i przyjemna. Druga sytuacja, w której wychodzę wręcz z siebie, to kiedy każę (innej dziewczynie) zrobić półsiad w kłusie i nie do końca jest on taki jak być powinien, więc daję rady- nie pochylaj się tak bardzo, biodra trochę do przodu, cofnij ramiona... W zamian dziewczyna przechodzi do stępa i krzyczy "no nie umiem no!" Tłumaczę- że po to ćwiczymy, by się nauczyła a ona się obraża i stępuje do końca lekcji Jezyk

Jeszcze inna postawa, która strasznie mnie wkurza to typ- byleby do przodu i szybciej. Nie rozumieją różnicy między energicznie a szybko. Nie chcą ćwiczyć tylko cały czas chcą galopować i to jak najszybciej (a ledwo w tym galopie łapią równowagę) Do tego typu ludzi nie docierają żadne rady- typu odchyl się, nie rzucaj zewnętrznej wodzy w zakręcie, cofnij łydkę, zamknij dłoń- nie słyszą tych rad wcale. Najczęściej szarpią konia, tłuką tyłkiem po grzbiecie.
Najchętnij wszystkie te trzy typy osobowości po prostu wyrzuciłabym z lekcji ale niestety jest to 70 % moich uczniów i przestałabym wtedy zarabiać Wesoly

Pierwszemu typowi pozwalam jeździć kłusem i stępem całą lekcję (przynajmniej konie będą wypoczęte Wesoly

) Robię tylko coraz wymyślniejsze ćwiczenia, by jazdy nie stały się nudne. Drugiemy typowi pozwalam stępować z miną na bakier do końca jazdy, żadko się do nich odzywając.
A trzeciemu typowi zapinam wodze do kantara, zakładam grube poduchy pod siodła i zabieram w teren.
Ale przyznam, że męczą mnie takie jazdy.

Amasza

jak kiedyś uczyłam w szkółce (ale tylko na lonży) to dobijał mnie fakt ze przyjechała taka nowobogacka z dzieckiem (który niezbyt sie tym cieszyl) wykupując mu 30min jazdy na lonży (w czym 20 min stępem bo dziecko kondycyjnie zajechane aby kłusować) i jeszcze dostaje sie od "mamusi" ochrzan ze jej synuś/córeczka nie umie jeszcze jezdzić, co jest oczywiście winą naszą, nie dziecka. I nie dochodzą tłumaczenia że, dziecko zmęczone po pierwszym razie, ze za pierwszym razem mało kto łapie co i jak itp

"Mamuśka" sie obraża i juz nie przyjezdza...

rudzinka1

Iandula

Z tego co pamiętam, bo było to dość dawno, to irytowały mnie 3 rzeczy : jak przychodził gruby facet, wiem, może to niesprawiedliwe, ale żal mi było dawać mu konia, druga rzecz, jak uczący dopiero co liznął wiedzy, a koń nie wykonał polecenia (wiemy, że rekreanty to spryciarze), adept reagował agresją, a trzecia, to czystość konia przed, a szczególnie po, jakby to były motocykle, cała reszta była zjadliwa, czy chodzi o postępy uczących, czy ich zapał, fajni byli

donacja

Kelpie

Co do mojej sprawności fizycznej... ups

chociaż niby nie jest źle...

Tutaj teraz przydałaby się Viola moja kochana, która wykazuje do mnie anielską cierpliwość Mruga

Co wsiadania "na koń" - w Filicach wsiada się z drabinki - wygodne dla konika i jeźdźca, ale wiecie jak rozleniwia??!! Kurczę!! Żebyście zobaczyli, jak mnie Viola podrzucała na padocku, to byście padli ze śmiechu - okropna jestem wstyd

Teraz już się trochę wyrobiłam, ale wcześnie, zwłaszcza po zimie, to masakra Mruga

Co do jazdy jako uczeń - staram się bardzo i chcę dobrze, wychodzi różnie. Ostatnio podczas galopu np. w prawo - super mi szło - w lewo ani boże mój!! Nie mam pojęcia dlaczego - kompletnie nie mogłam się zgrać z moim kochanym Luwrem. Natomiast jeśli chodzi o agresję podczas jazdy - nie lubię, nie chcę - według mnie to bez sensu. Chyba 2 jazdy temu właśnie miałam taką sytuację, że w galopie koń galopował sobie nie tam, gdzie chciałam, ale... Viola uświadomiła mnie, że on wykonał moje polecenie, zatem do kogo mam mieć pretensję?

Natomiast kiedyś - kilka lat temu byłam w którejś z nadmorskich miejscowości i dostałam starego rekreanta cwaniaka. Koniś "powiedział", że on nie będzie mnie nosił i już, więc pani dała mi palcat i kazała uderzyć... Masakra... Uderzyłam... Swoją nogę, bo nie chciałam konisia (chyba jakiś skrajny, 'ekologiczny' ze mnie przypadek Mruga

) - bolaaaało! Konik odwrócił łeb i spojrzał na mnie z autentycznym, wielkim zdziwieniem i ruszył Wesoly

Świetnie mi się na nim jeździło - pani powiedziała, że naprawdę świetnie jeżdżę - hyhy - tylko że jak sobie teraz przypomnę tamten dosiad (koryguję go do tej pory), to teraz wiem, że ta pani chyba zbytniej wiedzy o jeździectwie nie miała Mruga

To tak z drugiej "mańki" - ucznia - było Mruga

Bambini

rzepka

A mnie denerwuje:
1. Kiedy mamuśka na siłę chce nauczyć córeczkę jeździć, a córeczka z obrzydzeniem patrzy na konia ( miałam taki przypadek)
2.Kiedy mamuśka rządzi i każe, żeby córaczka dała świeżutki , ciepły jeszcze chlebek "konisiowi". A na mój wrzask, że nie wolno -obraza : -"tu nic nie wolno" Kwadratowy

3. Kiedy przychodzi dwóch grubych facetów- pakerów po 120 kg i chcą się "przejechać na konikach w teren, ale sami, bez instruktora". Pytam, czy umieją jeździc konno? -"Umieją, bo dziadek miał konia i jak wracał z pola to jechali na oklep. Jako dzieci, 20 lat temu".
Czy znają drogę? - "nie , ale przecież widać drogę (tą moją, kamienistą i stromą). To sobie po niej pogalopują. Tylko bata potrzebują".
W tym momencie mam ochotę otworzyć szafę pancerną, wyjąć moją dubeltówkę i przy pomocy śrucika zerówki pogalopować facetów pod Hawrań i z powrotem wsciekly

Kelpie

No to ja mam takiego kolege (akurat niepakiera), który raz był oprowadzany w siodle i stwierdził, że to nie to, że on chce tak fajnie w terenie pogalopować sobie sam, a nie tam na oślej łączce Mruga

Próbowałam mu wytłumaczyć, że to nie tak 'hop - siup', że żaden odpowiedzialny uinstruktor nie puści w teren jak drugi raz siedzi na koniu - odp.'to ja chcę do nieodpowiedzialnego'... więc powiedziałam - ok - napisz oświadczenie, że nie będziesz dochodził odszkodowania, ani rościł żadnych pretensji do właściciela konia, że coś ci się stało po takim 'terenie' - i sobie jeeeedź...

Ja myślę, że na niektóre przypadki to chyba nie ma sposobów Mruga