Stajenka

martik

Pewnie słyszeliście już, że Luron miał wypadek i nie żyje. Dla tych, co jeszcze nie słyszeli podaję link:
[link widoczny dla zalogowanych]
Tak sobie myślę o takich koniach jak Luron. O koniach, które nie wychodzą na pastwiska, wyjeżdżają jedynie na zawody. Mają wiele: dobre pasze, wygodne boksy, opiekę medyczną i... brak zielonej trawki, towarzystwa.
Smutne ale prawdziwe.
Czy sportowcy zawsze muszą się aż tak poświęcać?

guli · Gość

osm

Niestety wiekszosc koni sportowych tak zyje, zwlaszcza ujezdzeniowe i bardzo mi ich zal. Z drugiej strony konie ktore znam (wukakawisci) chodza na wybiegi, czesto jezdza w tereny (nie tylko na treningi krosowe) i ogolnie maja zycie calkiem znosne (jesli tak to mozna okreslic, gdy jest sie dosiadanym przez czlowieka). Konie skoczki raczej maja podobnie jak ujezdzeniowe, choc raczej nie nalezy ouogolniac. Mysle, ze ujezdzeniowcy rowniez puszczaja konie na wybieg (czesc tych ktorych znam tak robi, jesli maja gdzie wypuszczac).

guli · Gość

Dlaczego ujezdżeniowe sa w gorszej sytuacji ?
Czy to wymagania tej dziedziny sportu?
Przecież tereny rozluźniaja konie / ludzi też/, a czytałam , że częśc zawodników trenuje również w terenie nawet ujeżdżenie, bo konie są mniej znudzone niż znanym na pamięc czworobokiem .

Mgła

U mnie cała stajnia to konie sportowe, wszystkie chodzą na wybieg, wszystkie jeżdzą w teren .Dla zminimalizowania niebezpieczeństwa puszczane są w grupach ,które się akceptują i mają zakładane ochraniacze. To tylko kwestia podejścia właścicieli. Wracając do terenów to są one wskazane zarówno dla koni skokowych i ujeżdzeniowych .

guli · Gość

Moja niechęc bierze się z oglądania raz zawodów bardzo amatorskich.
Jeźdźcy mieli znacznie więcej ambicji niż umiejętności.
Konie nie były przygotowane do skoków- zawodnicy niektórzy tez,
Szarpania za pysk, kopania po bokach było sporo- jak i obijania nóg końskich nawet o niewielkie przeszkody.
A jak dwoch zaczęło skakac, naprawdę bez pojęcia na jednej kobyłce, która powyżej 70 cm, cały czas uderzała o drąg to nie wytrzymałam.
Zwłaszcza, że każdy miał trzy próby na każdej wysokości - i klacz była mocno poobijana i wyszarpana.
Zaczęłam głosno domagac się zaprzestania tego żałosnego widowiska, na szczęście poparła mnie "osobistośc" i dali jej spokój.
Może w sporcie profesjonalnym inaczej to wygląda, a ja po prostu miałam pecha.

Mgła

Niestety nie miałaś , z moich spostrzeżeń wygląda to podobnie wszędzie:(. Ja mam dużo podobnych przykładów do opowiadania, ręce opadają Smutny

martik

A propos takich regionalnych zawodów, to od zawsze zastanawia mnie jedno: dlaczego ludzie wystawiają na zawody nieprzygotowane konie i niewprawionych jeźdźców? To jest właśnie to, o czym pisze wyżej Guli.
Podczas ostatniego wyjazdu w teren rozmawiałam właśnie z instruktorką z naszej stajni i tak sobie wzdychałyśmy, że fajnie by było móc przygotowywać konia przez dobrych parę lat i wystawić go do zawodów dopiero w wieku 8, czy nawet 10 lat. Tymczasem u nas jest tak, że 8-10 letni koń jest już na emeryturze i ze względu na stan zdrowia nie nadaje się do wysiłku sportowego. Po prostu jako 4-5 latek jest nadmiernie eksploatowany i jego "kariera" kończy się szybciej niż się zaczęła.
Czy ludzie nie potrafią liczyć? 8 letni koń może z powodzeniem pochodzić kolejne 8 lat w sporcie. A przeciążony 5-6 latek? Rok?

kocia

dakron

Konie ujeżdżeniowe przygotowuje się bardzo długo wkładając w to ogrom pracy , więc nie ma się co dziwić , że właściciele drżą o ich zdrowie i boją się zwykłych końskich wybryków i gonitw na pastwisku
Zresztą sami wiecie jak to bywa , ludzcy sportowy są bardziej podatni na kontuzje niż przeciętniacy , z końmi chyba jest tak samo
A znieczulica i abnegacja w stosunku do psychiki końskiej tez jest dość powszechna
Można tylko powiedzieć , szkoda , wielka szkoda mi tych zwierząt , które traktowane są dość przedmiotowo

guli · Gość

Może osm mógłby nas troche oświecić w tym temacie.
Jak wyczytałam to zajmuje sie przygotowywaniem /chyba?/ dzieci do sportu, a przynajmniej zna te sprawy "od kuchni"
Czy trenerzy, instruktorzy decydują o tym, kto jest przygotowany, żeby brać udział w zawodach , czy raczej są to naciski rodziców.
To ciekawa sprawa jak mi się wydaje.
Szkoda, że ma tak mało czasu, ale może znajdzie? :prayer:

martik

A ja jestem jeszcze ciekawa zdania osób, które startują. Na przykład Słonko. Z tego co pamiętam, to Słońce i skacze i jeździ ujeżdżenie. Więc jak to jest z tym przygotowaniem konia? Słońce, Ty trenujesz sama? Z trenerem? Na czyimś koniu, prawda? Czy ktoś na Ciebie wywiera jakieś naciski- żebyś np. coś konkretnego osiągnęła? Napisz jak to wygląda pliz.

osm

Slonce

Jeżeli chodzi o wyjazdy na zawody to startuję w obu konkurencjach. W domu jednak nastawiam się głównie na ujeżdżenie, skaczę tylko parę treningów przed zawodami, tak dla przypomnienia Mruga

Trenuję na koniach, które na codzień chodzą pod turystami. Jeżdżę (w zależności od dnia) od 2 do 5 koni. Są takie konie które po prostu muszę 'ruszyć' żeby nie miały zbyt długich przerw (dla mnie w ramach relaksu Mruga

), a są takie nad którymi pracuję więcej i intensywniej.
Wiecej wymagam od tych na których startuję - są to 4 konie.

Większą część codziennych treningów jestem sama. Trener przychodzi na parenaście minut zobaczyć "jak to dziś wygląda", lub jeżeli mam jakieś problemy / zaczynam robić coś nowego spędza nad nami więcej czasu. Wtedy też odbywa się ogólna korekta mnie i konia.

Nikt nie stawia mi określonych wymagań. Zanim trafiłam do obecnej stajni miałam za sobą parę niekoniecznie udanych startów. Tamte niepowodzenia wynikały w głównej mierze z mojego nieprzygotowania i błędów oraz kompletnego nieprzygotowania koni.
Natomiast tu przed pierwszym startem dostałam polecenie "dojechać do końca" nie ważne jak - jeżeli chodzi o skoki, oraz "rozluźnić się i uśmiechać" - jeżeli chodzi o ujeżdżenie.
'Nieważne jak' brzmi może niezbyt elegancko ale dla mnie ważne było, żeby wogóle ukończyć ten parkur. Jeżeli to mi się uda będę mogła zacząć myśleć o czasie i zrzutkach. (Udało się na czysto Wesoly

Raz tylko miałam za zadanie pokazać na zawodach konia prywatnego właściciela. O tym, że jadę akurat na tej kobyle dowiedziałam się 3 dni przed zawodami co dodatkowo utrudniało mi zadanie. Udało mi się jednak wyjść z tego obronną ręką i z 3 moich przejazdów (ujeżdżenie) ten okazał się najlepszy - dał mi 3 miejsce.

Jeszcze apropo tych nacisków. Nigdy nikt nie wywierał na mnie żadnej presji. Nikt mnie nigdy nie zmuszał do niczego, jeżeli nie chciałam skakać wyższych klasach po prostu nie skakałam. Trzeba sobie zdawać sprawę, że człowiek zmuszony do czegoś nigdy nie da z siebie wszystkiego! Ponieważ a) strach może go paraliżować co bywa nawet niebiezpieczne b) po prostu nie będzie chciał bo nic z tego nie ma.
Jeżeli spotkałam się z presją to tylko rodziców wobec dziecka. Mam koleżankę, której tata sprezentował konia żeby mogła startować i odnosić sukcesy. Przed każdymi zawodami dostawała wykład "masz w końcu dobrze pojechać. Dziś nie mozesz zrobić żadnej zrzutki. masz być dziś n-ta" a po zawodach zamiast pochwały była krytyka "przecież mogłaś lepiej, szybciej, wyżej" itd. Ona chciała być dobra sama dla siebie, niestety presja ojca była tak duża że zamiast skupiać się na jeździe myślała o tym co dziś się jej nie uda. Nic przyjemnego. Nawet gdy jest się tylko obserwatorem...

Jeżeli chodzi o życie naszych koni to jest ono dalekie od tego jakie wiodą sportowcy. Nasze szkapy codziennie wychodzą na trawę, nie potrzebują do tego ochraniaczy, derek i temu podobnych zabezpieczeń.
To, że konie czasem po padoku pobiegają lub się pogzyzą, pobawią (oczywiśce w granicach rozsądku!) nigdy nie odbiło się negatywnie na ich zdrowiu, nie liczę tu np straty sierści po ugryzieniu bo to jest normalne zachowanie w stadzie i z tym trzeba się niestety pogodzić.
Co innego gdy koń ma okazję wyjść na padok raz w miesiącu lub nawet żadziej. Wtedy pewnie też bym drżała o to co złego może mu się przytrafić gdy będzie szalał z radości. Wszystko jest jednak kwestią zdrowego podejścia.

Swoją drogą, jak bezpiecznie przywrócić do normalnego padokowania konia, który kilka lat spędził w boksie a na widok wolnej przestrzeni dostaje szału?

To chyba wszystko. Jeżeli czegoś nie dopowiedziałam lub pokręciłąm to pytacie! Ja już dziś jestem lekko zmęczona Mruga

nongie

Szału dostaje? Jak on dostaje tego szału?
Wszystkie konie jakie znałam, po dłuższym okresie stania (np. w czasie zimy), cieżko było zaprowadzić (wyrywały się), a już na miejscu uskuteczniały parę wariackich cwałków po czym zabierały się do skubania.
Sportowe robią to innaczej?