Stajenka

Omega

Dzięki pumciu. Mnie generalnie też jest łatwiej ze stępa i to takiego do przodu, tyle, że ponieważ jest to dla mnie nowe, to trochę się gubię, jeśli koń zaczyna mi gdzieś spływać. A ponieważ nie reaguje tak samo na obie łydki (co gorsza czasem mu się to zmienia), to już w ogóle mam problem.
Ale rozjaśniłaś mi obraz i w takim razie będziemy próbować.

Boubi

I ja dorzuce dwa slowa.
Powiem szczerze, ze "zwrot na zadzie" jest wg mnie cwiczeniem duzo trudniejszym niz polpiruet. A to chocby dlatego, ze zwrot wykonuje sie z zatrzymania - a jednoczesnie wymaga "wydeptywania" krokow wewnetrzna tylna noga, czyli podtrzymania aktywnosci zadu.
Sprobuj Asiu cwiczyc ze stepa, by nie stracic "ruchu do przodu". Polpiruet jest elementem cwiczonym w duzym zebraniu, wiec i w tym stepie sie nie rozpedzaj. Mruga

Mozesz probowac tzw cwiartek - czyli tylko obrotu o 90*, a nie od razu 180; jak juz konio Ci sie obroci o cwiartke od razu daj impuls do przodu i tak maszeruj kilka krokow; potem znow cwiartka i wyjdzie Ci kwadrat.
Obrazowo mowiac, sprobuj dosiadem tak dociazyc konia i tak "nabrac go na siebie", zeby w tym stepie coraz bardziej sie skracal - niemal do zatrzymania; wtedy - tak jak pisze Pumcia - uzywaj lydek i dosiadu do aktywizacji i prawidlowej pracy zadu i tylnich nog - a wodzy do odpowiedniego ustawienia szyi, zgiecia, "zepchniecia" i wykonania ruchu zwrotnego. Uwazaj, by nie wkradlo sie cofanie - o co wcale nietrudno!
Powodzenia - cwiczenia, cierpliwosc i ciezka praca czynia mistrza!

Omega

Dla wyjaśnienia - teoretycznie mam robić zwrot na zadzie, ale i tak to, co próbuję robić bardziej przypomina półpiruet Wesoly

. I o 180* nie ma mowy, raczej o kilku krokach na razie i tyle. Ponieważ jest to dla mnie rzecz nowa, to zdarza nam się to ćwiczyć od czasu do czasu (nie na każdej jeździe oczywiście), zazwyczaj, kiedy ogólnie mamy lepszy dzień.
Z tym cofaniem to absolutna racja - dlatego nawet zarzuciłam próby ze stój. Jeśli zaczynam ze stępa, to najwyżej idzie za bardzo do przodu.
Dzięki za wsparcie, bo to dla mnie zawsze jest frustrujące przy nowościach - rzeźbię coś, spinam się, a koń tylko coraz bardziiej się wścieka, bo nijak nie może zrozumieć, o co mi chodzi.
Masz rację Boubi, tylko cierpliwość może mnie uratować.