Stajenka

Iandula

Krystyna, poległam

poważnie to cieszę się, że nic Wam się nie stało, ale pomysł na oklep, na wypoczętego konia, w teren , po długiej przerwie w jeździe

miałaś pomysła hehe

Amasza

w sumie to te 50m terenem nazwać nie idzie Mruga

ale konikowi wystarczyło

dobrze ze skonczylo sie tak a nie inaczej.

rudzinka1

Miałam wczoraj mały wypadeczek Mruga

Skakałam na Atosiku, było super! Pierwszy raz miał taką chęć do
skakania! Nie zastanawiał się wcale, po prostu skakał! Byłam taka
szczęśliwa. Nie usztywniał się, mogłam bez problemu go przytrzymać,
wypuścić, wymierzyć... No super było! Skakałam takie 115cm!!! No i
miałam ostatni raz skoczyć. Jechałam kłusem do drzew od drzew
zagalopowanie prosto na przeszkodę. Tylko siadłam w siodło, nie zdążyłam nawet dać łydki, Atos ogonem zakręcił i poszedł jak rakieta do przodu.
Nie wiem co mu się stało, nie mogłam go przytrzymać, wybił się fule
wcześniej, wykonał mega ogromny skok i wpadliśmy w sam środek
tych kawaletti (stało jedno na drugim) oczywiście kawaletti połamane, my
leżymy obok siebie. Wstałam jeszcze, nawet przytrzymałam go za wodze,
ale za 3 sekundy widziałam tylko białą poświatę i kontury sylwetek ludzi
i słyszałam tylko jeden wielki szum i jakieś pojedyńcze słowa jak zza
światów... W głowie się kręci i biodro napierd...
To było straszne, myślałam nawet o tym żeby dzwonili po pogotowie... Ale
po jakiś 15 minutach zaczęłam widzieć a po pół godzinie słyszeć...
Biodro rozchodziłam i jakoś doszłam do siebie. Miałam problem wsiąść do
samochodu i dojechać do domu bo bardzo bolało i ręka też... Wieczorem w domu już, jak się rozsiadłam to miałam problem wstać. Nałykałąm się silnych leków, jakoś zasnęłam. Rano dzisiaj też miałam problem wstać. Teraz już się rozchodziłam i jakoś tak nie ma tragedii, ale myślę, czy nie jechać na rentgen... Problem jest tylko z tym, kto będzie jeździł na Atosiku teraz... Nie wiem kiedy dojdę do siebie. Wczoraj wsiadł na niego sąsiad. Poskakał jeszcze takie 50cm, żeby się następnym razem nie bał skakać. A 20 czerwca nasze pierwsze zawody. Ciekawe, czy dojdę do siebie i czy teraz ja nie będę się bała skakać

Amasza

oj:/ może lepiej na ten rentgen jechac, bo jednak zdrowie najważnejsze... ale trzymie kciuki aby było wszystko okej, szybko ból przeszedł i zawody sie udały Mruga

Tuśka

Jedź na rentgen... jak masz coś pęknięte (odpukać) to lepiej wiedzieć Wesoly

.

Dwa dni temu miałam podobną sytuację...
Ostatnio stwierdziłam, że wracam do skosów... pomińmy, że ostatni raz skakałam jakieś 5 lat temu Jezyk

.
No to umówiłam się na jazdy z trenerką. Pierwsza jazda jakieś 2 tygodnie temu... dla przypomnienia 70 cm nie więcej, na koniu, który za sędziwy jest by myśleć o brykaniu Jezyk

.
Za to dwa dni temu na skoki dostałam Bielika... konik baardzo do przodu, z lekkimi urazami na psychice (boi się czyszczenia i ubierania, poprzedni właściciel traktował go dość przedmiotowo, rzucał na niego siodło, bił go za każde poruszenie się w boksie podczas czyszczenia itd.), które są na prawdę ciężkie do wyleczenia.
Ale koń chyba za dużo owsa dostaje... Po dwóch kołach na torze na prawdę szybkiego kłusa (łącznie 2 km) nie był w ogóle zmęczony. Jak na skokowym padoku zaczęliśmy galopować to pierwsze 10 minut były po prostu dzikim galopem bez możliwości zatrzymania się.

Ale przejdźmy do rzeczy Jezyk

.
Skaczemy, trenerka ustawiła 120m. Ok... ja nie dam rady? Jezyk

O dziwo dałam.... sama byłam zadziwiona.
Wszystko było pięknie, gdyby Bielik nie przypomniał sobie, że ma na prawdę dobre przyśpieszenie Jezyk

.
Jak zaczął przyśpieszać na przeszkodach to nie było siły go zatrzymać. Czułam się trochę nie potrzebna na tym grzbiecie Jezyk

.
No to go zaczęłam przytrzymywać i wysiadywać porządnie.... no i się trochę za bardzo na tym skupiłam.... wysiedziałam o fule za długo.... no i duuuuuuuuuuupa....
Spadłam z wielkim łoskotem.
Kark mnie bolał niemiłosiernie, koń stanął i patrzył na mnie jak na głupią, coś w stylu "ej, co Ty tutaj robisz? Myślałem, że skaczemy!"
Okazało się, że podczas tego lotu, lub w zetknięciu z Matką Ziemią obtarłam sobie caaalusieńkie biodro wraz z kawałkiem pośladka.... więc jak na razie goję wojenne rany i z jazdy nici... Smutny

Paskuda

Hmm

martik

Ja tez wysokosci nie bede komentowac do bani

Czasami mam wrazenie, ze niektorzy ludzie sadza, ze my tutaj to banda idiotow, co "lyknie" kazdy kit sprzedany tanio do bani

Rudzinko, jesli tak spadlas i lezeliscie oboje z koniem, to w pierwszej kolejnosci jedz do szpitala, zrob sobie odpowiednie przeswietlenia i badanie ogolne a nastepnie wolaj weterynarza, zeby sprawdzil czy nic sie nie stalo koniowi Sad

Forkate

Iandula

Tuśka

Jak stałam, przeszkoda sięgała mi pod pierś.... wzięłam specjalnie w tym momencie centymetr... rzeczywiście - pomyliłam się o całe 10 cm. Przeszkoda była ustawiona na wysokość 110 cm.
A poza tym, to nie było nie panowanie nad koniem. Tylko dało się zauważyć tą niespożytą energię. To się czuje, kiedy koń ma tyle energii, że najchętniej przebiegł by 10 km i byłby najszczęśliwszy pod słońcem.
Swego czasu skakałam P więc jako takie doświadczenie mam.

Paskuda -> ja wiem, że swego czasu nie zgadzałyśmy się w jakimś tam temacie ale to nie znaczy, że wszędzie musisz do moich wypowiedzi dołączać paskudne komentarze.
Jak czytam coś takiego to od razu myślę, że nie jestem tu mile widziana. Jeśli tak jest, to powiedz to więcej mnie tu nie będzie - przysługuje Ci takie prawo z racji większego stażu na tym forum. I nie chodzi tu o moje przewrażliwienie czy coś, tylko ciągła krytyka nie jest fajna.

martik

Cytrynka

Dziewczyny kurujcie się oby to tylko obicia po lotach zadbajcie też o swoje kopytne możne rzeczywiście wezwać weta niech Atosa zobaczy Wesoly

rudzinka1

Sorki, 115 skaczemy z Atosem po 2- 3 razy na każdym treningu skokowym, który odbywa się raz w tygodniu odkąd stopniał śnieg. Nie wiem o jaki kit tu chodzi... Paskuda, myślałaś, że on lub ja skakaliśmy pierwszy raz w życiu?? Pierwszy raz miał taką chęć, bo przedtem często usztywniał się, czasem wyłamywał, zawsze raczej musiałam go napychać niż przytrzymywać. Pierwszy raz nie napychałam go. Trening był bardzo udany, koń luźniutki, chętny i współpracujący. Nad koniem swym panowałam jak dotąd na każdym z treningów skokowych. Na tym też. Poniósł tylko ten ostatni skok. Poproszę znajomego, który robił zdjęcia w weekend majowy na treningu. Na pewno ma zdjęcia z tego 115cm. Jutro może będę mieć. Poza tym nie wiem, co jest w tej wysokości takiego do niedowierzania??
Forkate, rzeczywiście nie pomyślałam, że Atos też może być obolały

w samym tym momencie, nie myślałam w góle, bo jak pisałam, dopiero po pół godziny zaczęłam słyszeć cokolwiek! Trener posadził sąsiada na niego i poprosił go by skoczył te 50cm, by koń się nie bał potem skakać... Obgadam to z trenerem, przedyskutujemy, powiadomię was o wyciągniętych wnioskach!
Miałam nie jechać dziś do koni, bo boli wszystko, ale pojadę oglądnąć Atosa. A do lekarza pójdę jutro, obiecuję!

krystyna

Paskuda

Tuśko jesteś przewrażliwiona, ale trudno. Nie chodziło mi o konkretną wysokość bo przeskoczenie 100, 110, 120, 130 czy 140 cm nie jest wyczynem nie możliwym i nikt tu przed samą taką wysokością na kolana nie padnie. Chodziło mi o to, że takie wysokości pokonuje się na nieprzygotowanych koniach, na koniach nad którymi się nie panuje nawet w kłusie czy galopie. Wybacz, ale dziki 10 minutowy galop definitywnie przekreślałby szansę na skoki w tym dniu na tym koniu, zważywszy że koń z urazem psychicznym (tak?).