Stajenka

rzepka

Też to uważam za porażkę dydaktyczną. Dlaczego? Bo nic to nie daje -koń przejdzie za człowiekiem, ale przy następnym problemie znow stanie -nauczony, że człowiek za niego rozwiąże sprawę. A tu w terenie -to kaczka, to szmata na płocie, to rower... i człowiek musiałby iśc z przodu na nogach,a koń za nim. Konie szybko uczą się wygody Wesoly

A przecież koń powinien ufać i wykonywać polecenia jeźdźca z siodła -nie tylko z ziemi. To jest podstawa ujeżdżenia i wzajemnego zrozumienia, zaufania.

martik

Bambini

Teodor2424

Ale się dyskusja rozwinęła Wesoly

Bardzo się ciesze Wesoly

Słuchajcie a co gdy nawet zadaję mocny impuls, smyram batem, wypycham konia a on nadal widzi coś strasznego i się cofa? Oczywiście cofa się tylko wtedy kiedy żądam od niego pójścia na przód, bez tego rządania stoi i obserwuje otoczenie, co w takim razie??
Chyba najrozsądniejszym będzie przeczekanie, uspokajanie z siodła aż koń nabierze zaufania do miejsca i sytuacji i przejdzie swobodnie.
No dobra a teraz z innej strony: ileż można czekać?????
Wiem, wiem wszystko zależy od osobnika, trzeba wyczuć moment kiedy należy czegoś żądać a kiedy odpóścić.
Ot cała Jazda Konna Wesoly

Bambini

martik

Sankarita

A ja uważam, że to zależy od sytuacji. Kiedy może być faktycznie niebezpiecznie to lepiej zejść i przeprowadzić mając kontrolę z ziemi, niż stracić kontrolę w siodle - to jest dopiero porażka dydaktyczna. Mruga

I tak moim zdaniem nie powinno się oczywiście zsiadać, odpuszczać i przeprowadzać przed byle czym - byle szmatka, wiaterek, listek itd. Myślę, że warto najpierw spróbować z siodła, nie "zostawiać konia z myślami" [łydka i do przodu:)], a dopiero potem, gdy sytuacja się faktycznie "wymyka spod kontroli" - zejść i przeprowadzić.

Paskuda

Bambini

Sankarita

Bambini, ośmielam się nie zgodzić z Tobą w kwestii koni szkółkowych.
Konie szkółkowe mają być: spokojne, ujeżdżone w dostatecznym stopniu, dobrze ułożone, na miejscu ma być instruktor/instruktorzy, którzy od czasu do czasu wsiadają i przypominają koniom o prawidłowo użytych pomocach, szkółka nie powinna mieć wariatów z niewiadomą przeszłością, koni nadpobudliwych, z narowami [pomijając już fakt, że w szkołkach niepożądane zachowania się tworzą, każdy jeździec jest inny, ale jest różnica między np. odwracaniem się do gryzienia przy podciąganiu popręgu a np. chodzeniem na dwóch nogach i rzucaniem się na widok człowieka w boksie].
Tak czy owak, mimo, że konie szkółkowe powinny być "bezpieczne dla jeźdźca i otoczenia", że tak powiem, to ciągle są konie= żywe zwierzęta, które mają prawo (!) wystraszyć się i odskoczyć od czegoś w terenie. W interesie prowadzącego teren jest wybranie znanych i sprawdzonych ścieżek, ale prowadzący nie przewidzi czy w mijanych krzakach siedzi bażant albo czy zza winkla nie wyskoczy sarna.
I znów -> jest różnica pomiędzy płoszeniem się dosłownie każdego listeczka, ptaszka, cienia, nawet i własnego, a odskoczeniem raz na godzinny teren od jakiegoś zaskakującego przedmiotu.

martik

kocia

Bambini

martik

Ech szkoda, bo zapowiadala sie ciekawa dyskusja Smutny

I nie rozumiem dlaczego plochliwosc koni ma sie nijak do problemu Teodora mysl

Bambini, ja Cie absolutnie nie atakuje, nic Ci nie narzucam i caly czas staram sie bardzo ostroznie formulowac moje pytania/odpowiedzi ale jak ktos po kilku zdaniach sie wycofuje, to jakos tak... Dziwnie sie robi, no bo niedlugo bedziemy mogli zamykac forum z powodu... braku dyskusji

rzepka

W naturalnym jeździectwie dąży się do tego, aby koń na tyle zaufał jeźdźcowi z siodła, że na jego zachętę ( "nic się nie dzieje, możesz iść") ma iść sam. Nie uważam, że konie są przebiegłe i specjalnie kombinują, aby człowiek wybawił je z problemu. Takie sytuacje tez mogą się zdarzyć (np wąski, niebezpieczny mostek) i jest to normalne BHP, że trzeba zsiąść.
Ale w sytuacjach bezpiecznych (wg naszej oceny) -a przerażających dla konia - powinien przełamać strach sam -bo wtedy nabiera odwagi, pewności siebie i przeświadczenia, że " pańcia miała rację, że nie trzeba się bać". Przy nastepnej takiej sytuacji -juz sam powinien spokojnie pójść bez lęku, tylko przy naszej zachęcie z siodła.
Natomiast schodzenie z konia zbyt często- powoduje jego przeświadczenie, że wszystko jest tak przerażające, że lepiej niech pańcia sobie sama ryzykuje - "ja wolę bezpiecznie z tyłu". Wtedy koń nie ma szans sam nabrać odwagi i pokonać swoje strachy, bo je po prostu wygodnie "omija" z pomocą jeźdźca -jak pisała Bambini.
Podam przykład: Dziunia bez powodu zaczęła panikowac na widok ciągnika. Wtedy schodziłam z niej i ją przeprowadzałam obok -wtedy szła spokojnie. Ale nic to nie dało - z jeźdźcem nadal sie bała. Wreszcie kiedyś stanęła dęba i zrzuciła Iśkę. Wtedy powiedziałam "dość" i przy następnym ciągniku nie zsiadłam, tylko ustawiłam ja przodem i wysiedziałam do końca.Od tego czasu problemy skończyły się, bo sama uznała, że to nic strasznego.