Stajenka

martik

Fuzja, ze spojrzeniem to jest tak, ze ja wcale nie oczekuje aby ona na mnie patrzyla- wlasciwie to mnie bardziej zalezy na jej uszach, niz na oczach (przy pracy na kole).
Steruje natomiast swoim wzrokiem. Kiedy czegos wymagam- patrze. Patrze na rozne czesci jej ciala a czasami tez w oczy. I to patrzenie pomaga- na przyklad w przesuwaniu zadu, co odkrylam niedawno.

A teraz chcialam sie pochwalic jupi

Nie wiem jak to sie stalo ale Cura wczoraj zakapowala odsylanie i nie mam pojecia jak to odgaduje ale daje sie odsylac na 1-2 fazie, czyli niemal minimalnymi ruchami reki Wesoly

Jestem dumna jak paw!

W ogole wczoraj mialysmy super luzniacki dzien na linie i z patykiem i tak milo mi sie z Cura wspolpracowalo, ze az do teraz mam usmiech na buzi Wesoly

Teraz bedzie wiecej okazji do zabaw z ziemi, bo jesien i zima i sezon halowy... Moim marzeniem jest zrobic z nia chody boczne przez zime modli

Zobaczymy jak pojdzie

fuzja

Gratulacje:) Zobaczyła, że nie zbędzie cię ot tak...udając obecną nieprzytomną Wesoly

albo jakoś odwotnie

Slonce

Ja się też na własnym podwórku bawię trochę "naturalem". Robimy ustępowania zadem, przodem. Cofania i przywoływania (na zwykłym kantarze i lince wszystko). Same podstawowe podstawy. Moim problemem jest fakt, że często koń mnie zwyczajnie olewa. Interesuje go wszystko inne, tylko nie ja. Nawet na mocniejszą formę nacisku nie reaguje jeśli na coś się zapatrzy albo zachce mu sie akurat w tej chwili trawy. I pytanie do Was. Jak mogę skłonić swojego konia do tego aby skupił swoją uwagę na mnie i na tym czego od niego wymagam?? To trochę frustrujące kiedy ja się produkuję a on tego nie zauważa

Generalnie to jest grzeczny i spokojny koń, ale widzę, że z ziemi mamy problem, on nie do końca uznaje moją wyższą pozycję w stadzie. Przy siodłaniu zadziera łeb, wyrywa go na wszystkie strony, próbuje napierać na mnie żeby zobaczyć co się dzieje na zewnątrz stajni. Kręci się też przy podciąganiu popręgu i przed samym wsiadaniem (popręg podciągam kilka razy delikatnie więc to nie z dyskomfortu. Wsiadam z wysokiego murku więc też nie powinien się czuć nadmiernie obciążony). Nic sobie nie robi z mojej strefy zero i jakby mógł to czasem myślę, że by mi na głowę wlazł.
Co ja mogę na to poradzić? Próbuję tych zabaw na placu właśnie po to żeby coś z tym zrobić, ale jak mam z nim popracować skoro on się mną nie interesuje? Próbowałam już zabaw przed treningiem, i po treningu ale w sumie bez zmian jeśli chodzi o jego zainteresowanie.

Drugie pytanie. W kwestii 7 gier. Czy na początku tej drogi muszę koniecznie wykonywać po kolei te gry? Nie mogłabym np przeplatać w trakcie jednego treningu elementów z pierwszej, czwartej gry itd?

Mamy tu wielu mądrych ludzi od naturala więc liczę, że mi pomożecie! Bawię się równocześnie z dwoma końmi i kobyłka, która generalnie jest nieufna i płochliwa bardzo ładnie ze mną pracuje. Szybko robimy postępy, widzę, że jest na mnie skupiona, ładnie reaguje na moje sygnały i robi to chętnie. Po skończonej zabawie sama za mną podąża nawet jeśli nie wysyłam jej już żadnych sygnałów. Stąd moja frustracja bo chciałabym żeby z tym drugim koniem też zaczęło się mi układać z ziemi.

Pomożecie?

Sankarita

Słońce, tak, 7 gier trzeba wykonywać po kolei, ponieważ... inaczej nie ma to sensu. Jak w ujeżdżeniu konia -> nie można przechodzić do 2 poziomu, nie opanowawszy pierwszego np. nie można próbować uczyć konia piafu, kiedy nie rozumie łydki do kłusa. Koń nie odpowie na załóżmy 4 grę, jeśli człowiek nie opanował poprzednich, to jest po prostu niemożliwe. Zdarzają się bardzo płynne "przejścia" z jednej gry do drugiej, ale tylko " w górę", np. z jojo do okrążania [zabawa 4 i 5] jest naprawdę krótka droga. Wszystko zależy najbardziej od gier 1, 2 i 3, [które oczywiście przekładają się na "klasyczne" jeździectwo prawie, że w 100% Mruga

].

Co do Twojego konika... ja tu nie jestem żaden ekspert, zaraz mówię, ale.... wygląda na to, że konik jest nieco rozpieszczony i to w takim niedobrym znaczeniu i przy okazji chyba się po prostu nudzi. Nic nie dadzą zabawy na placu w momencie, kiedy on nie będzie miał do Ciebie szacunku. Naturals i Pat Parelli naturalsem i Patem Parelli, ale niestety, czasem naturalne, lekkie trzepnięcie otwartą dłonią wyraźnie pokazuje koniowi, że nie wszystko mu wolno, w momencie, kiedy na takiego klapsa zasługuje.

Na nudę zaś.... poradziłabym zaoferować coś ciekawego. Mruga

Użyj wyobraźni! Wesoly

Drążki, nie drążki, piłka, beczka, płachty, folie... Bywają konie, które momentalnie się nudzą, zazwyczaj łapią wszystko w lot i duża ilość powtórzeń na ćwiczeniach czy zabawach je po prostu mierzi, więc szukają ciekawszych rzeczy do roboty. Jak zauważą, że człowiek nie jest zbyt pewny siebie i że mogą chociaż w małym stopniu "przejąć kontrolę", to zaaplikują człowiekowi totalną olewkę. Po prostu nie widzą najmniejszego sensu w danym ćwiczeniu i człowieku, nudzi je to. Wiem coś na ten temat, bo mój młody należy do tego typu koni. Mruga

Slonce

Sankarita

Słońce, ahaaa.... A nie, jak się ma opanowane 7 gier to ja myślę, że chyba można zrobić z tego jakiś mix... Nie wiem dokładnie i nie chcę tutaj wprowadzać w błąd, ale wydaje mi się, że to chyba nie zaszkodzi. Chociaż, po 7 grach... są inne poziomy parelliowe! Wesoly

[choć zaznaczam, ja tam tak daleko nie doszłam:P]

Ależ oczywiście, relacja koń-człowiek ma polegać na przyjaźni i wzajemnym szacunku, dlatego broń Boże nie radzę tutaj żadnego batożenia. Wesoly

Chodziło mi tylko o takie trzepnięcie, jeśli naprawdę potrzeba. Z końmi jak z małymi dziećmi - małe dziecko też czasami musi dostać po łapkach, to ja myślę, element wychowania, ale czy od takiego mówienia dziecku "nie wolno!" i ogólnie obdarzania go miłością jakieś dziecko powiedziało, że nie kocha swoich rodziców? Wesoly

O, jesteś lepsza ode mnie. Mruga

Z młodym nie miałam zbyt wielu akcesoriów do zabawy, bo jakoś ciężko mi było je przytargać do stajni, a to zapomniałam, a to tata wywalił [no bo po co komu stara plandeka Mruga

] ale jako, że kupiłam zupełnie surowego konia to miałam "duże pole manewru" jeśli chodzi o jeździeckie rzeczy. Mruga

Czyli ochraniacze, czapraczki, derki, siodło...
Z tym, że tak: starałam się zakończyć każdą "sesję" czymś przyjemnym i nie dbałam o to, ile mi zejdzie na to czasu tzn - na początku spędzałam z młodym na placu góra 5-10 minut, najpierw "zaprzyjaźniając się" a po kilku dniach, ucząc go prowadzenia na uwiązie z różnych stron i więcej czasu poświęcałam na czyszczenie, drapanie, głaskanie...[ I później w drugą stronę - jak koń był wyjątkowo oporny to najpierw próbowałam mu jednak wytłumaczyć, że fajnie by było, gdyby zrobił, o co go proszę, a jeśli nawet tego nie chciał - szybko szukałam w myślach czegoś, co już umie i na pewno zrobi, tak, żeby zszedł z placu z poczuciem, że zrobił coś dobrze, nawet jeśli jedna taka "sesyjka" miałaby trwać dobre 40 minut-godzinę.[ale rzadko tak bywało]
Stopniowo wydłużałam czas trwania takich zabaw, wprowadzałam z każdym dniem coś nowego, ale cały czas miałam na uwadze, by koń zlazł z placu rozluźniony i zadowolony. Uczyliśmy się przechodzić przez pojedyncze drągi, później przez kilka drągów, stępem, potem kłusem, drągi po kole... a następnego dnia tylko 10 minut "gimnastyki marchewkowej" Mruga

w sensie -> wyciągaaamy głowkę za marchewką, kłaniamy się głową za machewą, rozciągamy się na boki, wyciągamy nóżki... Wesoly

Bardzo zależało mi na tym, żeby nie męczyć go dużą ilością powtórzeń. Odpowiedział na coś dobrze - momentalnie chwila spokoju, żeby "przetrawił" nowe informacje, odpowiedział na coś chętnie i dobrze - koniec, do stajni. Przy np. pracy na lonży jest to trudniejsze, bo przecież nie można nierozstępowanego konia po treningu wsadzić do stajni, ale ... zawsze można zrobić przerwę na "przemyślenia", odpiąć patent... Mruga

Mieszkając już w czwartym [i mam nadzieję ostatnim Mruga

] pensjonacie miałam w kwietniu masę czasu, było ciepło, młody sam wychodził, to wpadłam na dziki pomysł, żeby się z nim pogonić na padoku. Mruga

No... to go goniłam. A później uciekałam. Mruga

Koniowi się zabawa chyba spodobała, bo jak stwierdziłam, że dość, to stawał przede mną z hardą miną "ej! no nie mów, że wymiękasz!".
Któregoś dnia wpadłam na inny dziki pomysł -> spacerek w ręku w teren. Mruga

Kolejnego dnia - "straszyłam" rozpostartą derką.
Innego dnia - stwierdziłam, że wsiądę. Mruga

W międzyczasie poznaliśmy 7 gier. Tzn, ja doczytałam o 7 grach w momencie kiedy... mieliśmy za sobą 2 pierwsze. Później, przeplatając to wszystko z innymi moimi pomysłami pociągnęłam gry trochę dalej, ale doszłam do 5 i jakoś się to rozeszło, studia i brakuje mi po prostu czasu, a nie chcę zaczynać z koniem czegokolwiek nowego, albo "starego, ale zapomnianego" jak wiem, że mam np. godzinę do busa.

Zastanawiam się czy w którymś momencie nie przedobrzyłaś, aplikując mu... trochę za dużo. Wesoly

I używając wyobraźni aż nadto. Wesoly

Lepsze jest czasem wrogiem dobrego. Hmm, jestem w sumie ciekawa, jak tam w jego główce podziałały te zmiany dekoracji, bo, np. przy wpuszczaniu młodych w korytarz wyczytałam i usłyszałam od trenera, że za każdą "sesją" skoków, dobrze jest coś zmienić - dołożyć drąga, przebudować przeszkodę np. z krzyżaka zrobić stacjonatę i odwrotnie [żeby przypadkiem za każdym "dobrym" przejściem korytarza nie podwyższać o 10 cm w górę Mruga

], żeby koń uczył się myśleć. No i zakończyć korytarz czymś, co koń przeskoczy, żeby mu się dobrze kojarzyło. Młodemu dwa razy ustawiałam coś do skakania, z czego raz korytarz taki "zamierzony", a drugi raz pojedynczą, bo... sam poprosił. Puszczony luzem na hali zabrał się sam do stojącej tam przeszkody, ale później zmiarkował, że to to chyba za wysokie i zrobił stopę, na co ja stwierdziłam "oooo, nie, jak chcesz skakać, to przynajmniej przeskocz i się nie ucz głupot". Metr tam chyba stał, zniżyłam do 50 cm, raz skoczył, stęp i do domu.

Z piłką byłam obecna przy takich mykach: najpierw bawimy się piłką w zaprzyjaźnianie, co by się koń nam nie przestraszył, później można piłkę kopać przed koniem, rzucać nią w konia i za każdym razem patrzeć jaka jest reakcja. 90% koni najpierw będzie uciekać, ale później, zaciekawione, mogą same zacząć podchodzić do piłki, trącać ją nosem, zębami.... Raz przyzwyczajaliśmy koniki do piłki siedząc na nich. Moja klaczka najpierw odskakiwała, ale później, zachęcona głosem i lekką łydką na oddanych wodzach podchodziła, poprychała, za pod koniec można było w nas tą piłką rzucać. To samo z łopoczącą flagą i lancą.

Ważne jest, żeby wiedzieć, kiedy ingerować. Wszystko zależy od reakcji konia. Zazwyczaj, kiedy koń zaczyna żuć, zaczyna opuszczać głowę, to jest to oznaka rozluźnienia i sygnał "aha, robimy małą przerwę". Trzeba mieć refleks i 200% uwagi skupionej na koniu. Te cwane bestie czytają z nas jak z książek, a nam najczęściej brakuje szybkości w pochwale/karze i później koń czasem nie jest w stanie "zaczaić bazy". Wesoly

Mam nadzieję, że troszeczkę pomogłam.

majak

Slonce

Slonce

Sankarita

Slonce

martik

Slonce, jesli przeczytalas ten watek, to wiesz, ze ja z Cura tez uskuteczniam zabawy z ziemi. Raz idzie to lepiej, raz idzie gorzej- najwazniejsze, ze idzie

Cura bedac na zewnatrz rowniez czesto nie zwraca na mnie uwagi. Inaczej jest na hali- tam jest mniej bodzcow, wiec sie bardziej na mnie skupia.
Co robilam na zewnatrz aby koncentrowala sie na mnie? Przede wszystkim duzo rozmawiam z nia lina- tyle, ze ja mam ciezka line zeglarska, ktora dobrze przenosi drgania. Jesli bedziesz chciala to samo zrobic lonza parciana albo zwyklym uwiazem, to badz przygotowana, ze nie zmiescisz sie nigdy w 4 fazach natezenia, bo zeby kon odczul cos co w PNH jest na poziomie fazy 2, to Ty juz bedziesz musiala machac tak jak bys chciala uzyc fazy 4. Dlatego zdecydowanie lepiej jest miec dobry sprzet od poczatku. Ja wiem, ze to wydatek, wiem, ze jak sie pracuje z koniem obcym to czasami szkoda kasy, no ale moze potem uzyjesz ten sprzet na innego konia? Poza tym, pozostaja zawsze takie liny jak ja mam- czyli zeglarskie. Nie sa idealne ale zawsze to cos lepszego niz uwiaz.
No i kantar sznurkowy wbrew pozorom wiele zmienia. Powaznie Slonce. Piszesz, ze konio sie laduje na Ciebie- jak bym czytala o Curze!!! Ona to samo- przylepa nieziemska, trudno ja odgonic i wszedzie musi wlezc, powachac, popatrzec... Znasz to skads?

U Cury spora zmiana nastapila jak dostala na glowe kantar sznurkowy i przy probach naporu na mnie, kantar zwyczajnie dziala. Jesli nie ma napierania, kantar sobie normalnie wisi. Przy prowadzeniu tez sie sprawdza.

Slonce

Martik chyba Twoja Cura ma coś wspólnego z młodym Mruga

Wiem, że kantarek sznurkowy pozwala lepiej oddziaływać na konia dlatego mam już kupioną linkę na taki kantar, pozostaje jeszcze kwestia jego stworzenia.... Może w weekend uda mi się rozszyfrować jakąś instrukcję w internecie i go stworzyć. Super sprawna manualnie nie jestem ale będę się starać wstyd

Co do liny to faktycznie jest to mój problem, czytałam, że musi być dostatecznie ciężka żeby dobrze przekazywała moje delikatne sygnały ale nie znam żadnego sklepu żeglarskiego. Możesz mi powiedzieć jakiej długości masz swoją linę i jeśli kupowałaś ją w żeglarskim to jak ona się nazywa? Ma jakiś konkertny rozmiar, grubość splotu czy po czym tam się takie liny różnicuje???

Z prowadzaniem nie mamy problemów, koń grzecznie za mną idzie i nie jest typem wyrywnego, jedynie ten czas kiedy siodłam jest taki nieprzyjemny. Siodło ok a przychodzi do ogłowia i wtedy jest całe mnóstwo rzecz do obejrzenia przez okno, siano jest strasznie ważne i inne takie łącznie z odpychaniem mnie głową. Tranzelka jest dobrze dopasowana i to nie kwestia niewygody tylko jego "no weź daj spokój dziewczyno" wstyd

Muszę przyznać, że wczoraj jak się szykowaliśmy do jazdy starałam się być stanowcza i traktowałam go bez zbędnych pieszczot. Jak zaczął wymyślać to na niego huknęłam porządnie i chyba się mocno zdziwił bo spuścił trochę z tonu i zachwywał się grzeczniej Wesoly

Jeszcze trochę i chłopak musi się przyzwyczaić do dyscypliny. Tylko mamę muszę oduczyć, bo mi go rozpieszcza karmieniem z ręki! sciana

kocia

Slonce

Parę dni minęło, konio załapał, że to co kiedyś było wolno to teraz już niekoniecznie i nasza współpraca układa się jeszcze lepiej! Wesoly

Zniknął problem z włażeniam na mnie i wyrywaniem głowy przed tranzelką. Musimy jeszcze dopracować spokojne stanie, ale zdecydowanie idziemy ku dobremu.