Stajenka

martik

Mnie w tej calej dyskusji chodzi o ten punkt:

Boubi

Chyba Martik wspomnial "dawne czasy" elegancje, czystosc itp....
Z jednej strony racja - z drugiej - taka oto refleksja przychodzi mi do glowy: nie wiem na ile to co widujemy w filmach tzw "historycznych" odpowiada prawdzie z "tamtych czasow", ale galopy po bruku, kamieniach, twardym podlozu - to przeciez tam regula. (tak jakby "niescenicznie" bylo znikac z "ujecia" kamery klusem np. Kwadratowy

)
W westernach - na sam widok ewolucji na koniach - wlos sie jezy na glowie przerazony

- pod gore, z gory, bez podkow - po skalach - oczywiscie.... GALOPEM!!!!
Nie wspomne juz o scenach batalistycznych (podobno zwierzeta mialy w nich nie ucierpiec!).
Nie za bardzo chce mi sie wierzyc w humanitarne traktowanie koni w tzw "dawnych czasach"; zwierzeta te zaplacily hekatombe za swoja wiernosc i sluzbe czlowiekowi.
Chyba w "Egipcjaninie Sinuhe" - a wiec czasy faraonow - spotkalam taki opis (moze to tylko wyobraznia pisarza), ze najlepszym sposobem na poskromienie armii przeciwnika bylo przedarcie sie do zagrod dla koni i poprzecinanie im sciegien - jak leci!!!! Cos - jakby dzisiaj poprzekluwac opony w samochodach. Proste - prawda? Skutek - gwarantowany!
Tylko czlowiek jest w stanie wymyslic takie okrucienstwa. wsciekly

madziadur

Martik, ale się zaczerwieniłam zawstydzony

Szalonych małolat jest całe mnóstwo, owszem. Dlatego zastanawia mnie to skąd biorą się ich pomysły, skąd takie podejście do konia? Czy to wyszło ze środowiska koniarzy, w którym przebywały? Czy ich wzorem do naśladowania w postępowaniu z koniem jest ktoś kto nota bene nie powinien nim być? Chociaż z drugiej strony, przecież mają własny rozum? Albo i nie...
A może w tym wszystkim chodzi o coś więcej? Poczucie jakiejś władzy?
Nie mam pojęcia czym to tłumaczyć, ale to chyba dość skomplikowane, zależne od danego człowieka... To tak jak ze stosunkami międzyludzkimi- jedni są uprzejmi dla każdego napotkanego człowieka, a drudzy przechodząc ulicą mają ochotę wszystkich wokół pozabijać.
I tak samo jest chyba z tymi 'szaleńcami jeździeckimi', każdy robi te głupstwa z innych powodów, chociaż krzywda ta sama. Jeden robi to dla szpanu, drugi po to, żeby się wyżyć po ciężkim dniu, trzeciemu nie układa się w życiu prywatnym, jest czarną owcą, którą każdy pomiata, to przyjdzie pomęczyć konia, żeby poczuć się choć w tym jednym momencie panem i władcą, ktoś inny jeszcze robi to dla rozrywki, dla zabicia nudy i czasu, a ktoś jeszcze robi to... bo robi i już, z przyzwyczajenia...

A co do szalonych małolat jeszcze Mruga

To równie 'groźni' są starsi panowie, którym nie da się przemówić do rozsądku... To tak z mojego, bądź co bądź, malutkiego doświadczenia.

Iburg

Paskuda

Fakt zdjęcia uchwycają moment i nie oddają istoty rzeczy, ale jeśli decydujemy się sami wstawić swoje zdjęcie na koniu do internetu to raczej wybieramy te wg nas lepsze, więc jeśli ktoś dał zdjęcie "z jakąś gafą" to albo chciałby żeby mu doradzono jak to zlikwidować albo sobie nie zdaje z niej sprawy i uważa że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Kwadratowy

Iburg

martik

Odkopuje ten temat, bo mysle, ze to o co chcialam Was zapytac podchodzi pod temat "Kodeks postepowania z konmi"...

Dyskusje ostatnich dni na naszym forum sklonily mnie do refleksji nad tematem- gdzie lezy granica pomiedzy dbaniem o dobrostan konia a nadopiekunczoscia i popadaniem w przesade.
Zeby gdzies zaczac, chcialam Was zapytac- jak Wy to widzicie:
- kiedy mozna z koniem rozpoczac prace na lonzy,
- kiedy mozna rozpoczac prace pod siodlem,
- co rozumiecie poprzez "przeciazanie konia" (np. jak sie ma do tego wiek konia, jego zaawansowanie pod siodlem, pora roku, itd.),
- co mozna robic wg Was ze zrebakami albo mlodzieza (zakladac siodlo, lonzowac- jesli tak to jak dlugo),
- kiedy mozna zaczac uzywac patentow w pracy z koniem (w jakim wieku, na jakim etapie wyszkolenia),
- jakie cwiczenia sa dozwolone dla danej grupy wiekowej a jakie absolutnie zabronione i dlaczego (np. zwroty na przodzie, na zadzie, cofanie)...

Zastanawia mnie tez jak wlasciciel jest w stanie powiedziec, ze jego kon lepiej sie czuje w stajni, w boksie niz na piaszczystym wybiegu (gdzie sie nudzi w oczach wlasciciela) oraz dlaczego ludzie kupuja taka nieskonczona ilosc roznych specyfikow bez skladu i ladu a takze sprzetu, ktory jest modny a ktory byc moze wcale nie jest koniom do szczescia potrzebny (np. podkladki z futrem, gdy sie ma dobrze dopasowane siodlo).

I jeszcze jedno- czy wlasciciel zawsze wie lepiej co dla konia jest lepsze? Czy czasami nie zapominamy, ze kon to... tylko kon a nie czlowiek?
Ze kon nie mysli jak czlowiek, ze nie postrzega rzeczy tak jak my? Ze interesuja go inne rzeczy, niz nam sie wydaje...

Sorki za dosc chaotyczne opisanie tych moich przemyslen ale w skrocie mowiac: chodzi mi o to, jak nie zaglaskac kota (konia

) na smierc? Jezyk

bandola_1

Ja myślę, ze ilu stajenkowiczów tyle osób dbających o konie najlepiej Kwadratowy

Moje dbanie o konie to jest :
- otwarta stajnia z wybiegiem około 0,5 hektara
- w miarę możliwosci wyganianie na inne pastwiska - sa daleko wiec nie jestem w stanie moich koni sama tam przegnać
- siana można powidziec pod dostatkiem , chociaż moje hucuły sa pewnie innego zdania , ale przyznam sie , ze ograniczam ,bo potarfią jeśc bez opamiętania i wygladają później jak kulki, owies jak pracują.
- regularne sprawdzanie kopyt i ew, struganie
- nigdy nie uderzyłam konia , ale zdarza sie mi często używac w stosunku do nich obraźliwych słów wstyd

- częste głaskanie i rozmowa z nimi , bo czasem mam wrazenie , ze tylko one mnie rozumieją
- mimo , ze sa to konie rekreacyjne to nie mają wiele pracy , zawsze staram sie rozłożyc jazdy
- Jako , ze nie mam zbyt wielkiego doświadczenia w przyuczaniu młodych koni to pracuję z młodymi tak jak mówi mi rozum ( a może serce lub instynkt) młode moje czyli źrebaki półtora roczne uczone są chodzenia na uwiązie, za kantar. Powoli wprowadzam siedem gier, kładłam na grzbiet lekkie siodełko celem sprawdzenia czy je przyjmą - przyjęły. Wkładanie uzdy z wędzidłem - też przyjęły. Podają łapki do strugania. Czesto przy koniach rozkładam duza folię , parasoli itp aby nie były płochliwe.
TO tyle z mijego dbania o konie . Uwazam , ze o nie dbam . Czy są szczęsliwe?? nie wiem, ale wiem , że jeseli wchodzę na ich wybieg to wszystkie mnie witaja rżeniem i podchodza mimo, że nie mam smakołyków w ręce
cwaniaczek

martik

Bandola, dzieki za Twoja wypowiedz

Wynika z niej, ze probujesz odwzorowac w ramach swoich mozliwosci, naturalne warunki bytowania koni- choc oczywiscie 0.5 ha to w porownaniu z "wolnoscia" zbyt malo (ale nie da sie miec wszystkiego, jak wiadomo).
I czujesz, ze tak jest dobrze, tak? To ja sie zastanawiam dlaczego inni ludzie trzymaja swoje konie po tyle godzin w stajni i tlumacza to np. faktem, ze konie na wybiegu piaszczystym stoja i sie nudza! Jak to sie nudza? Skonczyly im sie tematy do przemyslen?

Skad czlowiek wie, ze kon sie nudzi? Jak wyglada konska nuda?

Druga sprawa to przyuczanie do pracy pod siodlem. Ty zaczynasz "zabawo-prace" (o ile dobrze zrozumialam) w wieku ok. 1.5 roku. Dlaczego tak wczesnie? Nie podzielasz zdania innych, ktorzy pisza, ze kon 4-letni to jeszcze dziecko i szkoda go nadwyrezac? Jak Ty to widzisz Bandolu?

I na koniec mam jeszcze jedno pytanie. Czy przez to zdanie:

bandola_1

martik ja nie pisałam , ze przyuczam źrebaki do pracy pod siodłem wykrzyknik

Napisałam , że położyłam KUCYKOWE SIODEŁKO na grzbiet konia , aby sprawdzić jego reakcję, a to chyba nie jest pracą pod siodłem Kwadratowy

Ilość takich zakładań siodełka mozna policzyć na palcach jednej ręki
Nie chce aby koń w wieku trzech lat uciekał w popłochu widząc przerazające urządzenie jakim jest siodło

Nie siadam i nie jeżdżę na źrebakach. Moja mała kobyłka - źrebak chodzi za mną na wybiegu krok w krok Wesoly

Jeśli robiłabym jej krzywdę czy domagałaby sie mojego towarzystwa? Wesoly

Ja kupiłam konie w stadninie w Gładyszowie . Były urodzone w styczniu , lutym, kwietniu i miały od trzech do trzech i pół roku. Wszystkie już pracowały pod siodłem i w zaprzęgu . Miały zaliczoną scieżkę huculską czyli też min. skoki. Czy to za wczesnie? Nie wiem. Wiem , że stadnina działa prężnie, nie ma żadnych dziwnych i nagłych padnięć , wiec chyba wszystko jest OK. Źrebaki rodzą sie tam głównie w styczniu i lutym , są bardzo odporne, nie mają ochwatów i innych tego typu nieciekawych rzeczy , wiec czemu ja nagle miałabym zmieniać podejście do tych koni i czekać z zakładaniem siodła w wieku konia np.5-iu lat? Wesoly

Ra · Dołączył: 17 Mar 2010 Posty: 791 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Śląsk

Mnie też zdarzało się siodłać roczniaki, albo niespełna.

Zakładam siodło, zapinam popręg, robię kilka kroków w ręce, ściągam wszystko, powtarzam to 3-5 razy w ciągu miesiąca... i wracam do tematu 3 lata później.

Dlaczego?
Aby wykorzystać typową dla tego wieku końską ufność, źrebięcą ciekawość, ale również i mniejszą fizyczną dysproporcję w przypadku jakiegoś buntu czy trudnej reakcji.

Podobnie zdarza mi się przewieszać lekkie dziecko na "martwego indianina" i prosić o poklepanie konika wszędzie trzymając za nogi malucha, albo o podanie smakołyku z tej pozycji.

Oczywiście bardzo wiele zależy od charakteru konia.

martik

Ra · Dołączył: 17 Mar 2010 Posty: 791 Przeczytał: 0 tematów Skąd: Śląsk

Moim zdaniem przyuczanie do pracy pod siodłem kojarzy się bardziej z pracą na lonży itp.
W przypadku położenia siodła, dziecka stosownego do anatomii konia raczej nie może być mowy o przeciążeniu- chyba, że psychicznym- a tutaj już wchodzi ten czynnik o którym pisałam, czyli rodzaj charakteru konia.

Ja to tak widzę.

bandola_1

tak jak wspomniałam przy pracy czy obsłudze koni staram sie kierowac zdrowym rozsadkiem . Tak jak wspomnała Ra położenie siodełka na grzbiet konia było dla źrebaka czymś w rodzaju "a co to za nowa niespodzianka?" - tak w rozumieniu konia . Nie robię nic na siłę . Jestem zwolennikiem prośby a nie groźby. Np jak kupiłąm kucyki trzeba było je wystrugac . Ptzyjechał pan strugający z trzema pomocnikami. Kucyk nie chcał być strugany i zwykle spokojny konik nagle zaczął stawać dęba, kładł się wierzgał itp. Koń był wystraszony ale pan przy pomocy trzech pomagierów przecież sobie da radę. Wystrugali, zacieli ale co tam najwazniejsze , ze dali radę! wykrzyknik

Przy kolejnej próbie strugania małego(ej) postanowilismy sami z mezem wystrugac kucyka . Był oczywiscie bunt, ale przyniosłam wiaderko z owsem , ja podawałam owies z ręki a mąz wystrugał bez problemu kopytka . Od tej pory wszystkie kopytka strugamy sami. Jeżeli zauważe choćby odrobinę buntu lecę po owies. Ktos powie ale kon POWINIEN STAĆ spokojnie przy struganiu - moze i powinien ale skoro nie stoi to go przekupię i nie widze w tym nic złego. Tak samo robię jak koń nie chce wejśc do przyczepy. Nie ciągnę, nie pcham ale podstawiam owies i tyle i nie zastanawiam sie co piszą w ksiazkach Wesoly

Misiola

A ja mam tylko pytanko Wesoly

Dlaczego niektórzy uważają, że zakładanie siodła na roczniaka lub półtoraroczniaka to przeciążanie? Bo już kilkakrotnie się zastanawiałam i nie wiedziałam jak ułożyć to moje pytanie. Bandola po "ataku" na swoją osobę to już w ogóle musiała się tłumaczyć, czy siodło normalne było czy kucykowe tak jakby to robiło ogromną różnicę, a wiadomo że krzywdy koniom nie robiła absolutnie. Co innego lonże i wsiadanie w nieodpowiednim czasie i w nieodpowiedni sposób, że tak powiem, ale wydaje mi się że wcześniejsze położenie siodła na grzbiecie i przejście iluśtam kroków ileśtam razy koniowi krzywdy nie zrobi.