Stajenka

Faza

No bo jak nie kochac takiego szkraba
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Slonce

Śliczny z niego syńciu Fazo Wesoly

Ma szczęście, że przyszedł na świat właśnie u Ciebie Wesoly

bandola_1

taki długonogi pięknis Wesoly

rzepka

Ja starałam sie pokryć Dorę, ponieważ to jest klacz mojej córki Iśki i Ona weźmie ją sobie do swojego nowego domu. A źrebaczek zostanie dla mnie (bo teraz do jazdy mam tylko kozę Nusię Kwadratowy

).
Dziunia jest drugiej córki -Ali, ale nie kryłam jej, bo jest już starsza, czysta rasowo xxoo i nie ma zbyt wielu chętnch na źrebaki tej rasy -więc nie ma sensu jej rozmnażać i denerwować się, w jakie ręce trafi źróbek.
Wszystkie wcześniejsze źrebaki, jakie miałam - trafiły w dobre ręce ( to był warunek), miałam potem kontakt z właścicielami, a nawet z konikami (jeden mieszka niedaleko mnie).

Faza

Dziękuję malutki jest rzeczywiscie kochany ,rozpieszczany bo jest jedynym naszym maluszkiem.
Co do postu Rzepki tak własnie myslalam ba byłam pewna ,że dziewczyny sprawdzają domki i wiedzą gdzie i jak się mają koniki od nich kupione. Super ,że tak jest.

Boubi

martik

Poniewaz w innym watku pojawilo sie kilka wypowiedzi na temat sprzedazy konia i tego kto i jak podejmuje swoje decyzje, chcialabym powrocic tutaj do tematu, zeby napisac dwa slowa.
W pierwszym poscie tego watku napisalam co mysle o sprzedazy. Do chwili obecnej nie zmienilam zdania.
Kazdy, kto bierze konia na wlasnosc musi sie liczyc z tym, ze kiedys przyjdzie dzien, w ktorym dalsze utrzymanie tego konia nie bedzie mozliwe.
Ludzie traca prace, choruja, zmienia im sie diametralnie sytuacja zyciowa... Wszystko to moga byc powody decyzji o sprzedazy.
Kon jak kon a nie jak pies- nie przywiazuje sie do danej osoby tak, ze nie moze potem bez niej zyc. Jesli w nowym domu bedzie odpowiednia opieka i zyczliwi wlasciciele, to kon bedzie takze i tam szczesliwy.
Troche gorzej natomiast jesli nowy dom wydaje sie fajny a za "jakis" czas okazuje sie, ze to tylko pozory. No i tu jest chyba caly pies pogrzebany- jak monitorowac to, co sie dzieje z koniem, jak sprawdzac i jak miec reke na pulsie?
Kon sprzedany to wlasnosc innej osoby- poprzedni wlasciciel nie ma juz zadnych praw do zwierzecia, za wyjatkiem prawa obywatelskiego w przypadku, gdy dzieje sie cos zlego.
Ten post jest po to aby potwierdzic to, co pisalam gdzie indziej: sprzedaz nie jest grzechem i moze byc tak, ze naprawde nie ma innego wyjscia.
Grzechem byloby zas sprzedawanie za wszelka cene, nawet w najbardziej nieodpowiednie rece, tylko po to aby pozbyc sie obowiazku i zarobic. Wowczas nie moglabym takiej osobie spojrzec w twarz. I to co napisalam to moje osobiste zdanie. Zachecam Was do wyrazania swoich.

Iandula

Bardzo słusznie ujęte
najgorsze, że choć mamy umowę, w której jest wyraźnie zaznaczone użytkowanie, a druga strona nie dotrzymuje warunków umowy, co nam pozostaje sądzić się? jak druga strona wie, że nawet jak wygramy to nie mamy co z koniem zrobić, o długości sprawy sądowej i kosztach nie wspomnę
niestety na 5 umów, które podpisałam 3 nie zostały spełnione i co można zrobić -nic, kupujący wszystko podpisze jak widzi konia z potencjałem, a potem go i tak wykorzysta jak chce, nawet dla staruszka do towarzystwa nie ma taryfy ulgowej, bo można grosz zarobić sprzedając go
jeśli sprzedamy konia daleko, to tracimy go zwyczajnie z oczu, nie zawsze nowy właściciel chce utrzymywać z nami kontakt i zdawać nam relacje,
ale jeszcze gorzej jak mamy konia na oku, a nie tak miało być
możemy oglądać przyszłe warunki gdzie będzie koń stał, omawiać użytkowanie, sposób karmienia, jego przyzwyczajenia, to nic nie znaczy, rzeczywistość i tak pisze swój scenariusz

Ludwik

Ha, Ha, Ha. Znowu ktoś zapomniał o swoich dokonaniach i szuka usprawiedliwienia.
Jest to co najmniej żałosne. Jak było rzeczywiście to już na Stajence widzieliśmy. Gęba pełna frazesów.

Iandula

Iandula

Skąd tak mnie dobrze znasz Mruga

a spotkania wspólnego tak się obawiasz i jeszcze od gęby wyskakujesz do kobiety, oj nieładnie Wesoly

Ludwik

Uderz w stół, a nożyce się odezwą.

Iandula