Stajenka

Faza

Asiu są jednak wyjątki np wyobraz sobie ,że pod wpływem impulsu ratujesz konika np wykupujesz go od jakiegoś łobuza lub handlarza a pozniej Twój przyjaciel, znajomy powe Ci ,że chętnie go odkupi. Ty znasz i ufasz tej osobie. Taką sprzedaz jaknajbardziej zrozumiem i popieram

Sankarita

Paskuda

Sankarita

Paskudo, owszem, wszystkie młode do pewnego wieku nic nie muszą, ale myślę, że mógł być bardziej "ukulturalniony". Nikomu nie dawał się złapać, stajenni łapali go we trójkę albo za koniem po prostu, z prowadzeniem też było różnie, nóg nie podawał przez dłuższy okres czasu, mnie na lonży wywoził, kowal był dopiero po około 3[!] miesiącach od kupna, myślałam, że będzie bezpiecznie, a i tak Pallas kilka razy przody wyrwał, zaczął się wspinać... W tej chwili przy zabiegach kowalskich i weterynarskich stoi grzecznie, cichutko, na lonży chodzić umie, podstawowe komendy pod siodłem zna i reaguje, siedziała na nim znajoma, no i mógłby się nim w zasadzie zajmować każdy. Do "jakiegoś" poziomu to nam jeszcze bardzo daleko, ale staramy się. Nie jest problematycznym koniem, po prostu nic więcej się od niego nie wymagało, co ja doskonale rozumiem. Poza tym, gdybym chciała konia ułożonego, to kupiłabym takiego. Jak to mówią, widziały gały co brały. Mruga

edit: coś mi posta zjadło. Owszem, fachowiec z doświadczeniem pewnie poradziłby sobie z tym lepiej, szybciej i efektowniej, ale grunt, że daliśmy radę.

Paskuda

Sankarita nie neguję, że daliście radę i chwała Wam za to, ale jest masę osób, które zaczynając z pierwszym koniem lepiej by zrobiło biorąc/kupując konia "zrobionego", takiego który to wszystko do czego musieliście dochodzić (a miałaś ochotę i determinację) umiałby od razu. Chodzi mi o tych ludzi, którzy te konie właśnie po to przygotwują, i nie jest to zawsze tak że traktuje się je (konie) jak rzeczy) to pratner/przyjaciel wpracy aby później był partnerem/przyjacielem dla kogoś innego. I czym lepiej zrobiony koń tym większa szansa, że źle nie trafi Wesoly

.

Sankarita

Hmm. No fakt, teraz zaczaiłam o co chodzi. Mruga

I fakt - im lepiej zrobiony koń, nawet nie na poziomie super wysokiego sportu, tym większa szansa, że źle nie trafi. Tylko kurcze... dlaczego takich ludzi jest ciągle mało, a średnich i kiepskich koni bez rodowodów "naprodukowanych" na zasadzie "ja mam klacz a sąsiad ogiera" - ogromna ilość.

rzepka

Oj, mam nadzieję, że te czasy z ogierem sąsiada powoli kończą się. Krycie klaczy jest teraz dość kosztowne. Pół biedy, kiedy ogier w zasięgu ręki. Gorzej, jak trzeba jechać daleko,a klacz nie chce się zaźrebić i trzeba leczyć. Inseminacja też droga. To już nie jest zabawa. Dzikich ogierów -praktycznie nie ma, kryć sie nie opłaca, bo źrebię będzie bez paszportu i problem. Sprzedaz też nie jest tak prosta i opłacalna -trzeba dobrze dobrać uznanego ogiera -ale wtedy krycie jest droższe.
Ja swoją Dorę kryłam 2 lata. W tym roku pojechała na 5 miesięcy do Krakowa, ale tam też do ogiera była wożona ( 30 km) 3 razy. Teraz jest źrebna, ale ile mnie to kosztowało -wolę nie pisać. Źrebaczka planuję zostawić sobie -bo w tej sytuacji zysk z jego sprzedaży byłby dużo niższy, niż koszty jego "produkcji"

Paskuda

krystyna

Otóż to, świetnie postawione pytanie, ile jest potrzebnych koni wysokiej klasy. No bo ilu mamy w Polsce, tak naprawdę jeźdźców wysokiej klasy.
Ale konie z tzw "doskonałym papierem" właśnie dlatego tak chętnie są poszukiwane i kupowane bo ich papier dość często ma zastapić umiejętności zawodnika.
A jak nie dadzą rady to zmieniają właściciela-zawodnika, jednego, drugiego, trzeciego aż na koniec trafiają do pracy w rekreacji do której to pracy nie koniecznie się nadają bo nie do tego były hodowane.

Sankarita

Paskudo, nie nie, mój ma papiery Wesoly

żadne "wielkie", to taki "o mało co małopolak" i został "świadomie wyprodukowany". Krótko mówiąc - chyba liczyli, że będzie tarantem, a się nie udało. Mruga

Nie chodziło mi o to, że każdy koń powinien mieć rodowód wyskakujący z szuflady. Są przecież koniki NN o których nic nie wiadomo, a które są najlepszymi przyjaciółmi dla swoich właścicieli i czasem lepiej pokażą się na parkurze niż jakiś konik z samymi sławami w rodowodzie.

Chodziło mi o to, że często jacyś tam sobie ludzie zaźrebiają swoje klacze tylko dlatego, żeby zaźrebić i później... nie ma co z tymi źrebakami zrobić. Tak jak mówi Rzepka, też mam nadzieję, że się takie "zaźrebianie za stodołą" skończy. Szukając konia 1,5 roku temu w kółko natykałam się na koniki 3-5 lat a nawet i starsze, niezajeżdżone albo zajeżdżone na zasadzie siodło-człowiek-spacerek w teren, bez papierów i żal mi ich było ponieważ część ludzi nie potrzebuje bądź nie stać ich na własne konie, sportowcy mają hmm, inne dojścia i zazwyczaj pieniądze na dobre konie, bądź "wymieniają się" końmi między sobą i takie bidulki zupełnie zwyczajne, niczym się nie wyróżniające i nawet nie "sprawdzone" u właściciela/hodowcy mają nikłe szanse na dostanie się w czyjekolwiek ręce.
[żeby nie było - nie piję tutaj do żadnej osoby ze stajenki, które zdecydowały się swoje klaczki zaźrebić Wesoly

chodziło mi o jakichś pseudohodowców, którzy najchętniej zaźrebialiby wszystko i wszystkim. Mruga

]
Chodziło mi o to, że nie ma czasem po prostu ludzi, którzy zajęliby się ujeżdżaniem koni z prywatnych hodowli, bo właściciel po prostu może nie mieć na to czasu, kiedy zajmuje się absolutnie wszystkim, co dotyczy koni + własnym domem, dziećmi i... na konie może tego czasu po prostu nie wystarczyć.

martik

Zastanowilam sie jeszcze nad osobami, ktorym konia kupili rodzice. Czy macie jakas umowe z rodzicami co do utrzymania konia i tego, co sie ewentualnie z nim stanie, jesli rodzice nie byliby go w stanie utrzymywac? Czy ktokolwiek w ogole o tym mysli?
O ile dobrze pamietam, Kocia dostala konia od rodzicow ale wiem, ze jak tylko zaczela pracowac, to sama musiala za Boni placic. Tak bylo Monia?
A jak to jest z innymi mlodymi Stajenkowiczami? Czy musicie wypelniac jakiekolwiek obowiazki, zeby moc posiadac konia? Czy rodzice kaza Wam cokolwiek odrabiac w zamian za utrzymanie kopytnego? Kto jest wpisany jako wlasciciel konia?

Sankarita

U mnie było tak, że dostałam konia po 18 roku życia, więc jestem wpisana jako właściciel konia, ale 90% kosztów związanych z koniem pokrywa rodzina, lecz to również nie jest tak, że co powiem, to dostanę. Kombinuję jak przysłowiowy koń pod górkę, łapię okazje i kalkuluję, co mi się opłaca, a co nie, ponieważ aż tak fajnie nie jest, by mieć same drogie, markowe rzeczy, no i kopyta czy zdrowie młodego będzie zawsze na wyższym miejscu niż np. fajny czaprak czy fajne ochraniacze. Mam postawiony jeden warunek: uczyć się i osiągać dobre wyniki. Jeśli gdzieś sama popracuję sezonowo, np. jakiś weekend, wakacje itd to się dokładam.
W razie gdybyśmy nie byli w stanie utrzymywać konia w pensjonacie.... to idzie on do domu, jeśli byłby za drogi nawet w domu - nie wiem, o takiej ewentualności się poważnie nie rozmawiało - w sensie, liczymy, że młody zostanie do końca życia jako członek rodziny. Mruga

Faza

Myslę ,że problem z utrzymaniek konia (koni) to nie tylko problem młodzieży będących na utrzymaniu rodziców. I dorosli niezle "skrobią się w głowe" co dalej i jak dalej będzie. A problem wielki zaczyna się gdy Ktos straci pracę lub gdy w pracy z powodu kryzysu nie wypłacają pensji na czas bądz wypłacaja ja na raty.
Mnie nigdy, nigdy przez mysl nie przyszło ,że mogę w takiej czy innej sytuacji pozbyc się swoich przyjaciół. Tak jak napisłam w sytuacji kryzysowej gdy potrzeba było pieniązków na operację nóżki Soni poprostu sprzedałam samochód (kupiłam taki z niżej polki a róznica poszła na kochane konsko).
W pracy tż miałam chwilę kłopotiwe i aby nie bac się przysżłosci i nie miec więcej pytan czy starczy mi na moje dziaciaki czy nie, i aby odłozyc na czarną godzinę przyjęlam 3 koniki do siebie na pensjonat. Te pieniązki są odkładane na tfu,tfu czarną godzinę.
Sianka mam juz na conajmniej 6 miesięcy ( drugie tyle zakontraktowane) owes i pasz spllersa jest na min 12 miesięcy ,słomę dostaje odrolników w zamian za nawóz - wiec jest okey. No troszkę pracy mi doszło. Do niedawna aby się "wyrobic" i wyjsc z domu do pracy na pociąg o 6,40 wstawałam o 4-tej rano , dzis gdy wstałam o 4-tej nie dłam rady i nie zdążyłam (pojechałam samochodem) więc już wiem ,że dzis nastawię budzik na 3.30 rano. Tyle koników - dac jesc, dac sianko, wyniesc kupska, a dwom klaczom które za nic nie mogę przyzwyczaic do poideł ,muszę przyniesc wody. Wyczesac , pogadac itp i nie wiadomo kiedy minęły min 2 godzinki..Pozniej "pałeczkę "przejmuje mąz a gdy wracam z pracy to często dzieciaki są już w stajni wyprowadzam pojedynczo, czeszę ,sprawdzam kopytka pogadam dam jesc i znow zanim się obejrzę jest pozny wieczór.Żałuję ,że doba ma tylko 24 godziny , mało, mało czasu na wszystkie zwierzaki, dlatego najnajnajbardziej lubię sobotyi niedziele ale już na wypady , na przyjaciół zwyczajnie nie mam czasu.

Iburg