Stajenka

Paskuda

No to poczułam się jak jak osoba bezduszna i wyrzuta wszelkich uczuć w stosunku do zwierząt. Dlaczego, bo u nas w stajni KAŻDY koń jest na sprzedaż zależy tylko za ile. Jeśli nowy właściciel nie daje znać co z koniem słychać to nie śledzimy jego losów, nie jeźdzmy po Polsce czy do do Austrii czy Niemiec i nie sprawdzamy jak się konie czują jakie mają warunki bo niestety po sprzedaży wpływu na to jak się konie mają nie mamy już żadnego. Z poprzednimi właścicielami moich koni mogę i owszem porozmawiać, ale niekoniecznie będę słuchać jeśli zaczną mi wytykać błedy lub wprowadzać udogodnienia w mojej stajni, bo to nie ich konie i nie ich kredki.
Łatwo dyskutować kiedy do dyspozycji mamy konie ośrodka na których możemy sobie w każdej chwili pojeździć a z doskoku zająć się jakimś chorym, starszym przypadkiem. Ilu stodolskich klubowiczów korzystało z koni, którymi w ostateczności zajęły się pojedyńcze osoby i to one samodzielnie mimo wielu problemów parają się teraz ich utrzymaniem?

Boubi

Iburg

Uważam tak samo jak Boubi. Nie potępiam handlu końmi, nawet nie potępiam oddawania na rzeź jeżeli jest to w humanitarny sposób przeprowadzone i zwierzę nie cierpi. Jest różnica miedzy kimś kto żyje z handlu końmi lub jest sportowcem zmienia konie na lepsze młodsze. Ale sa ludzie tak jak Boubi pisze traktujący konia jak członka rodzina mają jednego, dwa koniki, w takim przypadku jeżeli dochodzi do sprzedania ( to też z przyczyn losowych może być) jednak mogliby się zainteresować losem swojego ukochanego pupila.

krystyna

Przede wszystkim przepraszam tych Stajenkowiczów, którzy odnieśli wrażenie, że mam im coś do zarzucenia. Nic z tych rzeczy. Jasne, że zgadzam się z Iburg. Konie całe wieki hodowano na sprzedaż, jadamy cielaczki i swinki inni jadają konie, sportowcy przerzucają konie jak rękawiczki i w porządku. Ja należę do tych, którzy nie tylko uważają konia za domownika. Są częścią przyrody odmienną od człowieka, z którą mogę obcować na codzień.
A co z tymi, którzy pewnego dnia odkryli, ze jednak konie nie są pasją ich życia i chcą zajmować się czymś innym. Nie mam im za złe, że sprzedali swojego jedynego konia.
Mam za złe tym którzy kupili konia i nie raczyli godziwie się nim opiekować. I tym wszystkim, którzy przecież widzieli skutki traktowania konia i uważali, że to nie ich sprawa albo co gorsza uwazali, że tak powinno być.

krystyna

Iburg czy wiesz jak się poczułam czytając komentarz pod nieaktualnymi zdjęciami Przecława, że on teraz tak wygląda.

Forkate

No właśnie... Zdjęcia, jak napisała Krystyna, są z zeszłej zimy, a to jakby nie było pół roku temu...

Krsytyno, a może masz jakieś nowe? Wesoly

Jak tam jego kopytka?

kawa · Gość

Przecław

Iburg

nongie

Iandula

Paskuda

nongie

Boubi

Iburg