Stajenka

guli · Gość

A ja dochodzę do wniosku,że zdecydowanie brakuje mi cierpliwości do naturalnych metod <eh?>
Biorę Kube na uwiąz i próbuję opuścic wybieg- zamienia się w słup soli.Więc na zasadzie gumy, pociągam i puszczam uwiąz.Wreszcie robi krok, odwracam sie i ide, zmowu ciężar- powtarzam- następne dwa kroki.
Za trzecim razem czuję jak zaczyna narastac we mnie złośc - ruszam w jego stronę i nagle koń odrasta od ziemi.
Pewnie wszystko robię źle <eh?>
Czasem z kolei , zwłaszcza jak jest "ubrany' a nie chce wyjśc, to zostawiam go, wychodzę sama i po dłuższym namyśle wyłazi.

Dekster

Sprubuj go cofać..gdy idziesz a koń staje najlepiej jest od razu i energicznie cofnąć,robi następny krok,staje to znowu cofasz.na zasadzie wygody nauczy sie,że nie warto sie zatrzymywać.Ale tez mała uwaga.KOń sie może nauczyć,że jak czegoś nie chce zrobić to jego reakcją jest wtedy cofanie i bedzie sie cofałłł.Trzeba rozróznic kiedy jest nieposłuszny a kiedy sie boi bo gdy ukarzemy go gdy sie boi to bedzie to niesprawiedliwe a gdy robi to na złość to cofanie bedzie karą.MOżna też prowadząc konia na lonży,gdy tylko sie zatrzyma zacząć lonżować dość szybkim tempem 2-3 kółka i tak za każdym razem,dokąd nie załapie ze jak nie przejdzie to bedzie musiał biegać.Wszystko musi odbywać sie energicznie inazej nie bedzie wiedział,za co to..Gdzies czytałam,że kara(niewygoda) ma sens tylko wtedy jesli ma miejsce 3 sekundy od nieposłuszeństwa

osm

Wybacz, ale kon nie robi na złość, koń cos robi instynktownie, bo taka jest jego natura, w naturze konia nie ma miejsca na robienie na złość

martik

guli · Gość

Ja tez uważam, że konie maja przerózne charaktery, chociaż wydaje mi się, że "złośliwośc" jest wynikiem działań ludzkich.
A nielubienie ludzi jest wynikiem urazów , jakie konie doznaja na skutek kontaktów z nami.
Chyba jednak czysta złośliwośc nie istnieje, bo inaczej należałoby przyjąc, że są bardzo inteligentne, a czy tak faktycznie jest?

dakron

guli · Gość

Hmm. co za zdecydowany ton..
Matka uczy źrebaka tego, czego sama się nauczyła, czyli przekazuje np swoje złe doświadczenia z ludźmi

Dekster

Byłam w stajni.Plany sylwestrowe niestety nie doszły do skutku bo mam zatoki sciana

.JUż tydzień mnie bolą.Wywiało mnie na bardzoo wietrznym spacerku.I tak oboje z Dexem przywitaliśmy nowy rok w nienajlepszej kondycji fizycznej. uuu

Hoss Cartwright · Gość

Problem jest tej natury, że za pomocą nam znanych pojęć ludzkich musimy opisać zachowania konia. To czysta semantyka.
Całkowicie się zgadadzm, z Osmem że koń nie może działać na złość człowiekowi, jednak bywają takie zachowania, których skutki można nazwać działaniami, albo zachowaniami z pozoru złośliwymi. Działanie na złość to takie zachowanie, w którym działający za główny cel swego zachowania zakłada wywołanie w „dzialaniobiorcy” stres, zdenerwowanie, przykrość.
Działania z pozoru złośliwe to takie, których namacalne skutki często bywają identyczne inną jest jednak motywacja „złosliwodawcy”.
Konie są zwierzętami stosunkowo mało w naszym rozumieniu inteligentnymi. Dysonuje jednak fenomenalna pamięcią, co wielu z nas namacalnie stwierdza. Moim z daniem z naszego punktu widzenia są także leniwe. To znaczy ze przy swej masie i konieczności zdobywania dużych ilości prostego pożywienia MUSZĄ (i to jest ich imperatyw wewnętrzny) bardzo racjonalnie gospodarować energia. I ta wielkopolska niemal oszczędność w połączeniu z fenomenalna pamięcią nakazuje im zapamiętywać każdą taka sytuacje w wyniku, której mogły, albo wprost uniknęły pracy – utraty energii. Brykniecie wylot jeźdźca koniec często pracy. Sęk w tym, że w moim przekonaniu one kojarzą tak: brykam – zyskuje koniec utracania energii. One chyba nawet nie postrzegają faktu utraty jeźdźca, a jedynie wygodę, która zyskują w wyniku bryknięcia.
Myślę, że takie rozumowanie złośliwych zachowań koni pozwala nam mówić jednym językiem jednak daje większą empatie w nie, bo one w nas jej mieć nie mogą. To chyba klucz do pracy z kopytniakami.

dakron

Dla tych co nie wiedzą :

Semantyka to dyscyplina badająca relacje pomiędzy znakami a przedmiotami, do których się one odnoszą. Semantyka zajmuje się badaniem znaczenia słów czyli interpretacją znaków oraz interpretacją zdań i wyrażeń języka

Dysonuje- zabrakło pomysłu ale pewnie to cos wzniosłego w etyce

Imperatyw - nakaz, reguła, norma moralna; (i. kategoryczny) wg Kanta: bezwarunkowy nakaz moralny, powszechnie ważne prawo, którym należy się kierować, aby przezwyciężyć egoizm i spełnić "powinność ogólnoludzką": "postępuj wg takiej tylko zasady, którą mógłbyś chcieć uczynić prawem powszechnym";

Empatia – w psychologii termin oznaczający umiejętność wczuwania się w czyjeś emocje. Osoba posiadająca tę umiejętność potrafi na podstawie obserwacji zachowania, mimiki twarzy, ruchów ciała i sposobu mówienia odgadnąć stan emocjonalny obserwowanej osoby.

Pomogłam ?

guli · Gość

Myśle,że jest to tylko jedna strona tej pamięci.Dzięki tej pamięci uczą sie dobrych zachowań ,jak i nagannych, oczywiście z punktu ludzkiego widzenia.
Raz zapamietany negatywny bodziec np, poślizgnięcie się, uderzenie w jakimś miejscu- powoduje przez dłuzszy czas unikanie tych miejsc.
Inny jeździec i związana z tym przykrośc, np szarpanie za pysk powoduje uciekanie przed rzeczami,które się z tym kojarzą np.siodło, czy uzda.
przeciez dzięki pamięci i zdolności skojarzenia, uczy się konia wielu rzeczy.
Niestety równie łatwo nauczyc skojarzenia z przykrymi rzecami, a to wymaga dłuższego czasu"naprawiania"
Ale i tak wg mnie, charaktery koni mają wpływ na naszą prace z nimi.Sa konie, które w momencie przestrachu brykają czy uciekają w panice, a są takie ,które na te same bodźce, lekko uskocza, albo tylko sapną i idą dalej.
A z tym zrzucaniem jeźdźca,żeby uniknac dalszej pracy, też nie do końca się zgodzę.Większośc koni przyzwyczaja się do swego zajęcia i naprawdę rzadko zdarza się, żeby kon przyuczony już do pracy zrzucał jeźdźca tylko z tego powodu.Wydaje mi się,że ten bunt ma miejsce przy początkach siodłania, siadania , jazdy na młodym koniu.,potem już raczej rzadko się zdarza.Ja przynajmniej nie spotkałam sie z tym.

guli · Gość

Przypomniało mi sie,ze jednak spotkałam

Mój ukochany Fangor, jak zobaczył łaki pokryte puchowa pierzynką, to natychmiast pozbył się mnie,zeby wytarzac sie w śniegu.Ale to nie była złośliwośc, tylko czysta radośc, a może nawet uprzejmosc,nie chciał mnie utytłac w śniegu

Hoss Cartwright · Gość

Przepraszam mialo byc dysponuje. Chyba mnie jeszcze trzyma po Sylwestrze uuu

Dobrze, że zamiast skutki nie napisałem sutki, bo znowu byłoby na mnie.

osm

Hoss Cartwright · Gość

Jak moje?